Maandag 4 april 2011

Yvonne heeft vannacht in het Ronald Mc Donald Huis geslapen. Als ze arriveert wil ik snel gaan douchen, maar dat is lastig, want al vrij snel komen de eerste artsen op bezoek. Als ze weg zijn, ga ik snel douchen in het Ronald Mc Donald Huis. Op de terugweg naar Yvonne en Guusje, bel ik met Janneke. Ze is op Schiphol. Nog even en dan vertrekt haar vlucht naar de Verenigde Staten. Even plezier maken en even lachen.

Als ik terugkom bij Guusje's kamer, maak ik kennis met een pedagogisch medewerkster. Guusje ligt heel ziek in bed. Ze lijkt niet goed te beseffen wat er aan de hand is of misschien toch wel. Het is tijd om Guusje te vertellen dat de ziekte waarop ze onderzocht wordt kinderkanker is. Met de pedagogisch medewerker spreken we door hoe we Guusje het best kunnen vertellen wat kinderkanker is. Het voorbereidend gesprek is goed en lang. Daarna volgt rond lunchtijd het gesprek met Guusje. Het lijkt wel of er van Guusje’s schouders een last afvalt. Soms is het goed om ook voor kinderen de zaken gewoon te benoemen.

Vrij snel na het gesprek arriveren twee oncologen. Een mooie gelegenheid om de twee heren aan Guusje voor te stellen en uit te leggen wat het verband is tussen de specialiteit van deze twee artsen en de ziekte kinderkanker. De heren komen heel professioneel over als aardige kundige artsen. Als we vragen om zichzelf aan Guusje voor te stellen,  worden het ook  nog eens twee prettige mensen. Er wordt gelachen.

Om Guusje af te leiden wordt er weer veel voorgelezen. Na “Juttertje Tim” is “Pudding Tarzan” aan de beurt. Zo krijgt Guusje afleiding. ’s Middags krijgen we bezoek onze vrienden Cor en Gerda en van RenĂ©, de broer van Yvonne, en zijn vrouw Diana. Veel cadeaus en post voor Guusje en voor papa en mama. Het is Guusje zichtbaar te veel. De pijn is moeilijk weg te krijgen.

Aan het begin van de avond bel ik nog even met de leerkracht van Guusje. Daarnaast begin ik in de loop van de avond ik met het schrijven van dit verhaal. Ik krijg mijn gedachten niet geordend. Ik merk verder dat de buitenwereld niet begrijpt wat er hier allemaal gebeurt in het AMC en dat kinderkanker een ingewikkelde ziekte is, dat het vrij lang onduidelijk kan zijn van welke soort kinderkanker sprake is en dat de enige zekerheid onzekerheid zal zijn. Yvonne voert een uitvoerig telefoongesprek met Wil die samen met haar man Jan al vrij lang leeft tussen hoop en vrees. Een goed en fijn gesprek. Ze zitten op dezelfde golflengte. Wil begrijpt Yvonne. We praten er samen uitgebreid over na.

Als Yvonne vertrekt naar het Ronald Mac Donald Huis lijkt Guusje eindelijk te slapen. Helaas zijn het korte slaapjes. Ze heeft pijn en ademt moeilijk.