Rond 9 uur opstaan. Mailtjes lezen, twitteren, boodschappen doen en problemen met mijn TomTom proberen op te lossen. Groot verschil met mijn iPhone. Die doet bijna altijd wat ie moet doen. Kan ik van mijn TomTom niet zeggen.
We moeten vaak stofzuigen. Onze hond is in de rui. Zijn bruine haren liggen in bosjes op de vloer. We komen ook veel lange blonde haren tegen. Van Guusje. Gevolg van de chemo. Gelukkig heeft onze dochter erg veel haren. Zou ze helemaal kaal worden? Niemand die het weet.
In de middag onverwacht bezoek uit België. Brigitta, oud-voorzitter van scouting, staat voor de deur. Met haar kan ik goed praten. Nadeel van onverwacht bezoek is dat er altijd iets tussenkomt. Ik moet weg. Met Anton mee. Hij heeft judo-examen.
Na het examen gaan Yvonne en ik boodschappen doen. We nemen Guusje en Loes mee. Bij Bruna kopen we de Viva. Doen we anders nooit. Ik heb via twitter een tip gekregen: #kanjerguusje komt voor in een column.
Met Guusje gaat het vandaag helaas niet goed. Ze klaagt over pijn. Juist nu we dachten dat het beter gaat. Vaak vragen mensen hoe Guusje haar eigen ziekte ervaart. Moeilijk te beantwoorden. Onze dochter heeft pijn, maar ze wil wel heel graag naar de kermis. Na het avondeten rijden we naar het Mauritsplein. Iedereen gaat mee. Alleen Lisa is er niet bij. Die geniet van een zeilkamp in Friesland. Het is rustig. Ik kan me niet herinneren dat het ooit druk is geweest op de kermis in Kaatsheuvel. Het maakt niet uit. Wel of niet druk. Onze kinderen hebben veel plezier.
Als Guusje en Loes slapen, zitten Janneke en Hans beneden. Anton is naar een feest van een klasgenootje. Yvonne en ik gaan naar het jaarlijkse straatfeest. Het is altijd erg gezellig. Ook dit jaar. Het thema is Hollandse Avond. Veel meezingers. Veel drank. Om half één komen we weer thuis. Het was een fijne avond. Toch zijn daar ineens de emoties. Het wordt nooit meer zo mooi als het was.