Het gaat deze
ochtend langzaam. Ik wil om 8 uur wegrijden. Het wordt een kwartier later.
Gisteren zorgde het werk regelmatig voor afleiding. Ik hoop dat dit vandaag ook
het geval zal zijn.
Onder werktijd
word ik gebeld. Ik geef telefonisch een interview aan het Algemeen Dagblad. Een
klein artikel. Publicatie waarschijnlijk morgen. Ik hoop dat alle publiciteit
resulteert in meer verkochte boeken.
Terug naar huis
vanuit Utrecht. Harde wind en veel regen. Opletten geblazen. Twee handen aan
het stuur. In gedachten bij Guusje en bij het winnen van de titel Twitteraar
van het Jaar. Het voelt dubbel.
Na het eten plof
ik neer op de bank. Al snel gaat de telefoon. Pas na 9 uur ben ik klaar met
bellen. Ik mag van de organisatie van de verkiezing Twitteraar van het Jaar een
week Landal verloten voor zes personen. Ik roep volgers op om zich te melden.
Via Twitter natuurlijk. Al snel ontvang ik veel reacties.
Yvonne zegt: ‘Wat heb je nu weer verzonnen? Hoe gaan we kiezen uit zo ontzettend veel reacties?’
Ik antwoord: ‘Daar had ik beter over na moeten denken. Nu is het te laat.’
Gelukkig ontvang ik later een berichtje van de organisatie van de verkiezing Twitteraar van het Jaar. Zij helpen bij het geautomatiseerd verzamelen van alle inzendingen. Insturen kan tot morgenavond 7 uur. Loes loot daarna de winnaar. Gezellig om voor sinterklaas te spelen.
Yvonne zegt: ‘Wat heb je nu weer verzonnen? Hoe gaan we kiezen uit zo ontzettend veel reacties?’
Ik antwoord: ‘Daar had ik beter over na moeten denken. Nu is het te laat.’
Gelukkig ontvang ik later een berichtje van de organisatie van de verkiezing Twitteraar van het Jaar. Zij helpen bij het geautomatiseerd verzamelen van alle inzendingen. Insturen kan tot morgenavond 7 uur. Loes loot daarna de winnaar. Gezellig om voor sinterklaas te spelen.