Wat doen we met Guusjes
bed? Afbreken of laten staan? Yvonne zei een jaar geleden dat ze er niet aan
moest denken dat iemand anders in Guusjes bed zou slapen.
Vroeger zou ik gezegd hebben
dat afbreken van het bed logisch is. Niet blijven hangen in het verleden. Het
leven gaat door. Tegenwoordig denk ik anders. Guusje is er niet meer. Ik mis
haar. Elke dag weer. Haar bed is een tastbare herinnering. Die heb ik graag bij
me.
Er zijn veel ouders van
een overleden kind die de slaapkamer niet veranderen. Twintig jaar later stap
je de kamer binnen van toen. Bed, bureau en posters. Alles zoals het ooit was.
Ik kan het me voorstellen. Ik zou het graag willen. Guusjes slaapkamer
behouden. Voor altijd zoals het was.