Woensdag 7 september 2011

Ook vandaag weer een drukke werkdag. Tegen het avondeten ben ik thuis. Als ik binnenkom, is een mijn eerste vraag: “Hoe is het met Guusje?”

Anton, Guusje en Loes hebben vandaag geen school. Het beeld van Guusje is wisselend. Goede en slechte momenten wisselen elkaar af.

In de ochtend belt Yvonne naar het Emma Kinderziekenhuis. We willen weten wat de stappen zijn op korte termijn naast de CT-scan van maandag. Helaas is Guusje’s behandelend arts, de kinderoncoloog, afwezig.

Vanavond ga ik weer naar de school van mijn drie oudste kinderen. Informatieavond van Gymnasium 3. Kennismaken met de mentor van Hans. Ook nu licht ik de mentor in over onze bijzondere thuissituatie. Het is fijn om mentoren persoonlijk te spreken. Daarnaast vind het ik prettig om op het Moller, zoals wij thuis de school noemen, te komen.

Tijdens de informatieavond wordt meegedeeld dat er in 2012 een reünie plaatsvindt voor oud-leerlingen. Zoals vaak schiet ook nu weer die ene vraag door mijn hoofd: “Zal Guusje er dan nog zijn?”

Thuis ga ik nog even lessen voorbereiden voor morgen. Yvonne stapt de kamer binnen. We spreken over Guusje. We hebben beiden het gevoel dat we ons kleine blonde meisje nog lang bij ons hebben. Gevoel voortkomend uit hoop. Maandag een CT-scan. Hopen op een uitslag in lijn met ons gevoel.