‘Om 1 uur.’
‘Hoe lang is het
rijden?’
‘Geen idee. Ik zal
dadelijk kijken. Meer dan een uur, denk ik.’
‘Ik denk dat we
dan nu moeten opstaan.’
‘Waarom?’
‘Het is half 11
geweest.’
Heerlijk
uitgeslapen. Graag had ik een boswandeling gemaakt. Dat zit er niet in. Om half
12 stappen Yvonne en ik in de auto. Op weg naar Leiden. Vanmiddag twee
signeersessies. Eerste bestemming is Bruna Stevenshof.
Yvonne begroet
iemand enthousiast. Ik kan niet zien wie. Een tijdje later staat Bernadette
voor me. Ze woont in Leiden. Werkt als verpleegkundige in het Emma
Kinderziekenhuis. Ze zorgde voor Guusje. Met liefde.
Er volgen meer
ontmoetingen. Twitteraars en bloglezers. Vandaag ook mensen die het blog niet
kennen. Ik dacht dat alle lezers van het boek ook mijn blog
kennen. Dat is niet het geval. Iemand koopt het boek naar
aanleiding van een item bij Hart van Nederland. Een ander wil het boek hebben,
omdat een vriendin erover verteld heeft.
Ik zou signeren
tot 2 uur. Het loopt meer dan een half uur uit. Yvonne en ik moeten haasten. We
arriveren een kwartier te laat bij Bruna Vijf Meiplein. Ook hier uitloop. Pas
om 5 uur stappen we weer in de auto. Terug naar huis. We kijken terug op twee
geslaagde sessies. Gastvrije ontvangst. Mooie ontmoetingen. Bijzondere
verhalen. Soms heel indrukwekkend. Daarnaast extra geld voor Stichting
KanjerGuusje. Bijna vijfhonderd euro. Met dank aan Paul en Edwin, twee enthousiaste Bruna
ondernemers.