‘Waar is je
ticket?’
‘Die houden de
docenten bij zich. Speciaal voor mensen zoals ik.’
Ik ga naar mijn
werk. Hoe neem je afscheid van een zoon van veertien? Omhelzen? Zoenen? Het
wordt een eenvoudig ‘dag zoon’. Gevolgd door ‘veel plezier’.
Ik heb een
afspraak in Amersfoort. Bij drukkerij Wilco. Als ik het bedrijf binnenloop, zie
ik een kast met daarin boeken waar men trots op is. Een aangename verrassing.
Ik heb ook een afspraak bij vormgevers CO2 Premedia. Beide bedrijven zorgen
ervoor dat KanjerGuusje een mooi boek is. Ook bij de tweede druk. Het zijn
prettige mensen om mee samen te werken. Ze tonen betrokkenheid, denken mee en
hebben goede ideeën.
Vandaag veel
telefoongesprekken in de auto. Bijvoorbeeld met Dorien. Haar gasterij
organiseert vrijdag- en zaterdagavond een benefietdiner voor KanjerGuusje in Boijl. Dat ligt in Friesland. Er zijn kaarten beschikbaar voor elke avond. Hoop
dat meer mensen gaan reserveren. De opbrengst is voor KanjerGuusje en komt dus
ten goede aan kinderen met kanker. Yvonne en ik eten op zaterdagavond mee.
’s Avonds rijd ik
naar Fontys in Tilburg. Daar word ik geïnterviewd door twee studenten. Ze maken
een kort item voor een televisieprogramma. Aan hen de uitdaging om mij te
interviewen in drie minuten.
Op de terugweg
naar huis weer telefoon. Dit keer een dame die KanjerGuusje aan een vriendin
wil geven, maar het boek is uitverkocht bij webwinkels als Bruna.nl en Bol.com.
Toch wil ze het cadeau op korte termijn geven. Ik ga haar helpen. Ik heb nog
enkele exemplaren van de eerste druk.