Eerst uitslapen. Daarna
opruimen. Gisteren kochten we nieuwe hoezen voor onze banken. Vanaf vandaag
staan ze er weer sprankelend rood bij. Yvonne gaat met Lisa naar Tilburg. Daar
is Albert Heijn geopend. Ze halen ingrediënten voor chocolademousse. Toetje
voor het avondeten. Ik blijf thuis. E-mails lezen en rekeningen betalen.
Tussen de e-mails een
proefopname. De eerste bladzijden voorgelezen uit KanjerGuusje. Ik vind het
lastig om mijn eigen stem te boordelen. Als Yvonne thuiskomt, vraag ik haar om
even te luisteren. Ze weigert. Ze zegt dat ze vandaag al genoeg heeft gehuild.
Ze mist onze dochter enorm.
Gisteravond kwamen Yvonne
en Karel via Twitter op het idee om wafels te gaan eten. Wafelijzers en
ingrediënten worden binnengedragen. Karel gaat de keuken in. Tegen 6 uur gaan
we aan tafel. Een gezellige drukte. Pieter is 7 en ik zie hem genieten. Marleen
zegt: ‘Nu moet ik thuis aan Pieter weer gaan uitleggen waarom hij geen broertjes
en zusjes heeft.’
Na de wafels laat ik samen
met Karel de hond uit. We praten over onze verbondenheid, maar ook over de
andere weg die we een jaar geleden insloegen. Karel neemt steeds meer afstand
van de wereld van kinderkanker. Ik kies ervoor om dat niet te doen.