Als ik door de gordijnen
naar buiten kijk, zie ik dat het regent. Gisteravond was het laat. Ik slaap
lekker uit. Na het late ontbijt ga ik met Yvonne en Anton naar mijn ouders. Ik
neem een Libelle mee. Dan kunnen mijn ouders het artikel ‘Dagboek van een verdrietig jaar’ lezen. Anton neemt zijn rapport van school mee. Hij is trots op zijn
prestaties en wil deze graag delen met opa en oma.
Als ik de koffie heb
ingeschonken, komt mijn oudste zus binnen. Samen met haar man. We hebben elkaar
enkele weken niet gezien. Tijd om bij te praten. Weer thuis heb ik behoefte aan
een frisse neus. Daarom maak ik samen met Yvonne en Loes een boswandeling.
Na het avondeten rijden we
naar Eindhoven. De rol tapijt, die we donderdag hebben gekocht, nemen we mee.
We gaan eerst naar de nieuwe kamer van Janneke. Daarna naar een bijeenkomst in
het kader van Wereldlichtjesdag. Alle kinderen gaan mee. Alleen Lisa niet in
verband met haar werk.
Wereldlichtjesdag wordt
elk jaar gehouden op de tweede zondag in december. Overal ter wereld worden om
19 uur plaatselijke tijd kaarsen aangestoken ter nagedachtenis aan overleden
kinderen. Voor ons een gelegenheid om als gezin ruimte te nemen om stil te
staan bij Guusje.
In Eindhoven is Josephine
een van de organisatoren. Zij schrijft mooie gedichten. Ook over Guusje.
Tijdens de bijeenkomst worden namen van overleden kinderen genoemd. Bij elke
naam wordt een kaars aangestoken. Als ik alle lichtjes zie, dan weet ik dat ik
als vader niet alleen sta. Veel kinderen worden gemist. Er wordt mooi gesproken
en gezongen. Tot slot wordt het volgende filmpje getoond. Ik vind het fijn om
erbij te zijn. Samen met Yvonne en onze kinderen. Denken aan Guusje.