Donderdag 1 september 2011

Guusje heeft een slechte nacht. Vaak pijn. Yvonne en ik slapen slecht. Ik sta aan haar bed. Het beeld doet me denken aan half mei. “Papa dit is niet te harden. Ik heb het gevoel dat ik dood ga.” Zo erg. Die vreselijke pijn. In haar linkerzij. Extra medicijnen en het gaat weer een tijdje goed. Wat een rotnacht.

Het eerste lesuur ben ik roostervrij. Gaat Yvonne of ik met onze dochter naar het ziekenhuis voor bloedprikken? Yvonne gaat. Het duurt best lang voordat ze aan de beurt zijn. Yvonne bespreekt met Guusje de mogelijkheid om thuis bloed te laten prikken. Daar wil onze dochter niets van weten. Geen ziekenhuisellende thuis.

Ik ben blij dat Yvonne met ons kleine blonde meisje naar het ziekenhuis is gegaan. Oponthoud in het ziekenhuis en een file tussen Tilburg en Eindhoven. Ik had het nooit gered. Zou te laat op school zijn gearriveerd.

Guusje wordt om half 12 door Lindy opgehaald van school. Het gaat niet meer. Toch gaat het volgens Lindy best goed in de middag. Yvonne en ik zijn heel blij met de hulp van Lindy. Guusje is erg te spreken over haar oppas. Loes trouwens ook.

’s Avonds sportschoenen kopen voor Hans, Anton en Loes. Nodig voor school. We rijden naar Tilburg. Daar is het koopavond. We zouden ook nog kijken naar een cadeau voor mama. Yvonne is dinsdag jarig. Nadat de schoenen zijn gekocht, gaan we echter snel naar huis. Yvonne en ik zijn op. Afgebrand. Hopelijk vannacht meer slaap.