Na het ontbijt naar Tilburg. Yvonne en ik nemen Guusje en Anton mee. Cadeautjes kopen voor verjaardagen. Lunchen op terras bij Café Karel. Ik moet ineens denken aan programma’s op televisie waarbij gasten erg lang op hun bestelling moeten wachten. Gelukkig is het mooi weer. Maakt veel goed.
De zomer valt dit jaar op 3 september. Ik hoor vaak dat het voorjaar zo mooi was. Dat heb ik gezien. Toen ik door het raam keek. Vanuit onze kamer in het Emma Kinderziekenhuis AMC.
Gisteravond kreeg ik een tweet van Victor, de vader van Nikki. De rest van de middag brengen Guusje en ik door bij de familie Henskens. Voor mij een goed gesprek. Voor Guusje verfrissing in het zwembad. Op de terugweg zegt Guusje dat ze heeft genoten.
Voor het eerst dit jaar zitten we de hele avond buiten. Een warme zomeravond. De babyfoon op tafel. Als Guusje roept, snelt Yvonne naar boven. Terug beneden is het moeilijk. Yvonne en ik hebben het gevoel dat het niet goed gaat. Dat Guusje niet goed in haar vel zit. Vorige week had Guusje hele goede momenten. Lukte het haar om een hele ochtend naar school te gaan. Deze week niet. Waren er vaak slechte momenten met hevige pijn. We werken beiden. Yvonne drie dagen. Ik vijf. De oppas is fantastisch. Toch vinden we het moeilijk. Het is zwaar. Hoe zwaar we het ook vinden, er is iemand die het pas echt moeilijk heeft. Die ligt boven in haar bed en ik hoop dat ze rustig slaapt.