Dinsdag 14 februari 2012

Een lange werkdag. Ik spreek met diverse mensen. Ook collega’s die ik lang niet meer gezien heb. We praten soms over het verlies van naasten. Geen schroom. Ik vind het prettig. Het afgelopen jaar zoveel meegemaakt. Valt me in gesprekken weer op dat vroeger zwijgen als goud werd beschouwd. Terwijl het toch echt fout is.

Om half 8 ben ik thuis. Gisteren was een makkelijke dag. Vandaag niet. Gevoel van gemis gaat met golven. Woorden die opkomen zijn: nooit meer, onomkeerbaar en definitief. 


De mooie keerzijde van de zinloze dood van Guusje: Stichting KanjerGuusje zet veel in beweging. Femke en Jörn laten beiden zien dat opgeven geen optie is tijdens Alpe d’HuZes begin juni. Kijk op hun actiepagina’s:

http://deelnemers.alpe-dhuzes.nl/acties/femkemoorsel/femke-van-moorsel-dijkstra/

http://deelnemers.alpe-dhuzes.nl/acties/jornketelaars/jorn-ketelaars