Woensdag 8 februari 2012

Elke week ontvangen wij kaartjes en soms ook cadeaus. Zo werd er gisteren een schilderij bezorgd. Gemaakt door Clara van Prooijen


Als ik beneden komt, loop ik eerst naar Guusjes tafel. Ik zet het digitale fotolijstje aan. Ik kijk naar de grote tafel. Daar ligt het schilderij. Samen met nog meer giften. Er zijn zo veel mensen die Guusje en ons gezin een warm hart toedragen. Ik ben er nog steeds van onder de indruk. Sociale media zoals Twitter hebben ervoor gezorgd dat het verhaal van Guusje bekend is van Groningen tot Limburg. De reacties geven ons warmte.

Woensdag is een fijne dag om naar kantoor te gaan. Het is vaak niet druk op de weg. Op de radio gaat het maar over één ding: Elfstedentocht. Het lijkt wel of heel Nederland alleen maar hierover kan praten in de media. Net zoals ik alleen maar aan Guusje kan denken. Ik heb overigens geen hekel aan de Elfstedentocht. Sterker nog. Ik vind het mooi, maar al die aandacht voor het evenement verveelt bij mij al snel. Heeft niks met Guusje te maken. Was vroeger ook al zo.

Aan het einde van de middag een afspraak bij de Vereniging Ouders Kinderen en Kanker (VOKK). Samen met alle bestuursleden van Stichting KanjerGuusje. Er zijn drie projecten van de VOKK waarbij de stichting wil helpen.

De eerste en meest bekende is de KanjerKetting. In naam van KanjerGuusje zijn twee kralen geadopteerd. Door de stichting het hartje. Deze kraal ontvangen ouders als hun kind overlijdt. Guusje heeft een hartje aan haar ketting. De andere kraal is de paarse Pleisterkraal. Geadopteerd door Cabsol. Als je kijkt op de pagina van de particulieren, dan zie je dat er meer mensen hebben gegeven ter nagedachtenis aan Guusje.

De andere twee projecten zijn jeugdkampen en het mentorprogramma. De kampen zijn voor kinderen met kanker en hun broers en zussen. Ook als een kind met kanker overlijdt, zijn de boers en zussen welkom. Dit spreekt Yvonne en mij aan. Bij het mentorprogramma worden kanjers gekoppeld aan survivors. Een kind met kanker kan zijn vragen en gevoelens delen met een survivor.

We wisselen gedachten uit. Steeds meer werken we toe naar concrete steun. Na het overleg met Marianne Naafs van de VOKK, rijden Yvonne en ik naar een hotel. Daar vergaderen we met het stichtingsbestuur. We moeten een en ander goed op een rij zetten, zodat we voor meerdere jaren toezeggingen kunnen doen. Niet alleen aan de VOKK. Ook aan het Emma Kinderatelier.

Als we thuiskomen, wordt net bekendgemaakt dat de Elfstedentocht niet doorgaat. Kan ik zaterdag rustig signeren in Nieuw-Vennep. In de avonduren werk ik een grote hoeveelheid e-mails weg. Niet alleen privé. Ook zakelijk. Ondertussen werk ik mijn agenda bij. Er is een voorlees- en signeersessie bijgekomen: donderdag 15 maart bij Selexyz-Gianotten in Breda. Ik hoop dat er veel mensen komen. Ik vind het prettig om lezers te ontmoeten.