Donderdag 9 februari 2012

Yvonne heeft vanmiddag een afspraak op school. De juf vraagt of Loes vaak aan Guusje denkt. Yvonne krijgt een tekst te lezen. Geschreven door Loes. Hoe wil Loes eruit zien met carnaval? Een zwarte jurk, rode hoorntjes, een rode riem en een drietand.

Guusje (7 jaar)

Tijdens het avondeten discussies over cijfers. Als er laag wordt gescoord, hoor ik veel onvoldoendes van klasgenoten. De indruk ontstaat: het valt wel mee. Zo typisch. Ik heb tegen onze kinderen gezegd dat ze de ruimte krijgen. Cijfers zijn minder belangrijk. Goed in je vel zitten. Daar gaat het om.

Ik probeer mijn werk goed te doen. Af en toe is het worstelen. Zorgen dat ik mijn aandacht erbij houd. Ik ga ervan uit dat onze kinderen dezelfde uitdaging hebben. Zij hebben allemaal gezien hoe Guusje overleed na zeven zware maanden. Toch hoop ik dat het onze kinderen lukt om over enkele maanden het schooljaar goed af te sluiten. Overgaan of slagen betekent een stap vooruit in de toekomst. Meegaan met je leeftijdgenoten.

Ik volg een aantal blogs, waaronder het verhaal van Rob. Zijn ouders hebben zes kinderen. Rob is nummer vijf. Dat is Guusje ook. Rob wordt vandaag voor de 31^ste keer geopereerd. Bij ziekenhuisopnames ontvangt hij tegenwoordig af en toe een kaartje. Gisteravond zag ik een oproep: stuur Rob een kaartje. Het aantal retweets van dit bericht is meer dan vijftig. Hoop dat Rob heel veel kaarten ontvangt. Ook dit is weer een prachtig voorbeeld van de warme kracht van Twitter.