Zondag 5 februari 2012

Als ik opsta, denk ik aan Guusje en aan de signeersessie van gisteren. Friesland was ver rijden. De ontvangst gastvrij. De opkomst een succes. Op Jikke's Wereld staat een mooi blogbericht over gisteren.

Een maand geleden werd ik gehuldigd als Twitteraar van het Jaar. Ik ontving een prachtig schilderij en zag de musical Zorro. Voorafgaand aan de voorstelling sprak ik met iemand over musicals. Ik vertelde dat Guusje graag Wicked wilde zien. Spontaan kreeg ik tickets aangeboden voor het hele gezin.

Om 12 uur stappen we in de auto. Op weg naar Scheveningen. Afgelopen zomer reden we vaak richting Den Haag. Ik zie de beelden terugkomen van een hele mooie dag. We gingen naar het strand en we bezochten Madurodam.

We melden ons bij de kassa. 
De dame zegt: ‘Acht tickets, meneer.’ 
Ik glimlach. Wat mooi. Er is ook op Guusje gerekend. 
Ik zeg: ‘Nee mevrouw, zeven tickets.’

We hebben goede plaatsen. In het midden van de zaal. Wicked is een lust voor het oog. De Groene Heks wordt gespeeld door Willemijn Verkaik. Met haar stem blaast ze het publiek weg. In de pauze ontvang ik een tweet dat Willemijn ‘Mijn leven is van mij’ heeft gezongen. Wat zou ik dat graag live horen. Willemijn is een geweldige zangeres met een stem die me raakt. Guusje is nadrukkelijk aanwezig. Ik moet vaak aan haar denken tijdens de voorstelling. Voel me geroerd. Vochtige ogen.

Terug naar huis. We zijn een gewoon gezin. Onze kinderen maken ruzie. Vooral Lisa en Loes zitten elkaar dwars. De radio staat aan. Loes zingt vrolijk mee. Lisa maakt lastige opmerkingen. Vraagt haar steeds te stoppen. Ik hoor Lisa aan Loes vragen: ‘Kun jij niet gewoon gaan slapen?’

In de buurt van Oosterhout eten we bij McDonalds. Het is gezellig, maar wel met minder glans dan vroeger. Yvonne en ik noemen dat: gezellig zonder Guusje.