Yvonne is vandaag
thuis. Ik werk op kantoor in Utrecht. Aan het eind van de middag ben ik
uitgenodigd door Bea Pols. Ze heeft een radioprogramma bij RTV Alkmaar.
Voorafgaand aan de uitzending maken we kennis. Bea denkt dat ik een schrijver
ben die toevallig een ernstig ziek kind heeft. Ik geef aan dat het andersom is.
De sfeer is
ontspannen tijdens het interview. De tijd vliegt voorbij. Hoe kort kan een uur
zijn. Het interview is online te beluisteren via Bea’s Radioweblog.
Ik ben laat thuis.
Het eten is op. Daarom voor mij pizza. Vind ik lekker. Op het kastje in onze
keuken ligt een enveloppe. Daarin het rapport van Lisa. Onze dochter heeft er
een waarschuwing opgeschreven: openen op eigen risico. Zegt iets over de
inhoud. Ook Lisa krijgt ruimte. Net als onze andere kinderen. Toch jammer als
ze doubleert. Of ze nou overgaat of blijft zitten: het verdriet om haar
overleden zusje blijft. Belangrijkste is en blijft natuurlijk dat Lisa goed in
haar vel zit. Daar gaat het om.
Als ik klaar ben,
komt Hans achterom. Samen met zijn gasten: de klasgenoot en de Ierse jongen. Ze
zijn nog geen tien minuten binnen en het spelbord van Risk ligt al op tafel. Ze
spelen de rest van de avond. Het is gezellig in de keuken. Aan het eind van de
avond lichte paniek: de brieven met hoe, wat, waar en wanneer in het kader van
de uitwisseling zijn zoek. Toch valt op dat de heren zich weinig zorgen maken.
Ze gedragen zich typisch als jongens: het probleem lost zich vanzelf wel op.