Dinsdag 27 maart 2012

Mooi weer. Het zonnetje schijnt. Toch maar twee graden. Yvonne is werken in Breda. Ik ga naar kantoor en heb een afspraak bij een bedrijf. Lange autoritten. Een groot deel samen met een collega. Hij heeft geen moeite met praten over ziekte en dood. De sfeer is ontspannen. We passeren het AMC. Een jaar geleden zag ik drie betonnen torens. Nu kijk ik naar de bovenste verdieping en zie hoop en angst, leven en dood.

Ik ben vroeg thuis. Hans laat trots zijn rapport zien. Knap dat hij het zo goed doet. Yvonne en ik hebben tegen onze kinderen gezegd dat ze de ruimte krijgen. Geen focus op cijfers. Wel op goed in je vel zitten.

Bijna iedereen is thuis. Voordeel van oudere kinderen is dat ik gewoon kan werken. Al snel ben ik verdiept in het maken van een presentatie. Buiten spelen kinderen op straat. Ik hoor stemmen van Guusjes vriendinnen. Ineens mis ik onze dochter. Ze komt even voorbij in mijn gedachten. Onverwacht.

Na het avondeten een boswandeling. Voordeel van de zomertijd. Yvonne gaat mee. We genieten van de buitenlucht. Tijd om samen de dag door te nemen en te kijken naar de nabije toekomst. We wilden graag een vakantie boeken, maar door het ontslag van Yvonne houden we ons maar even in.

Vanavond span ik me extra in om de belastingaangifte af te ronden. Ik kom erachter dat veel uitgaven niet meer aftrekbaar zijn, bijvoorbeeld de uitvaartkosten. Deze waren 10 duizend euro. Hiervan werd 5 duizend euro niet vergoed. Ik ging ervan uit dat dit bedrag aftrekbaar was, maar dat blijkt niet zo te zijn.

Financiële tegenvallers. Ze doen me niet meer zoveel. Ik ben veranderd.