Aan het ontbijt is
de spanning voelbaar. Pas over enkele uren wordt Janneke gebeld. Het gevoel is
niet te vergelijken met de stress rondom de uitslag van een scan. Niet geslaagd
betekent voor Janneke een herexamen of een schooljaar extra. Een tegenvaller.
Maar niet levensbedreigend.
De telefoon gaat.
Janneke neemt op. Aan de andere kant van de lijn een vriend van Hans. Janneke
maant deze vriend snel op te hangen. Even later komt Hans beneden. Hij wil de
telefoon pakken om het nummer van zijn vriend op te zoeken. Janneke springt
bijna uit haar vel. Op Facebook ziet ze dat er een klasgenoot gezakt is. Zouden
die eerst worden gebeld? De spanning stijgt. De tijd tikt. Al twintig minuten sinds
de klok 5 sloeg. Dan gaat de telefoon. Janneke neemt op. Ik hoor de stem van
haar mentor. De tijd staat stil. Geslaagd. Alleen maar voldoendes. We zijn
dolblij voor haar.
Na het avondeten naar het Moller, de middelbare school. Niet voor Janneke. Voor Hans. Hij krijgt vanavond zijn TTO-certificaat. TTO staat voor tweetaling onderwijs. Hij heeft mooie cijfers.
Het is fijn om mee
te maken. Janneke die door kan met haar toekomst. Een diploma op zak. Hans die
drie jaar tweetalig onderwijs afsluit. Docenten maken positieve opmerkingen
over zijn inzet. Jammer dat Guusje er niet bij is. Ze zou hebben opgekeken naar
haar zus en haar broer.