Morgen wordt
Janneke 18. Yvonne en ik hebben een verrassing voor haar geregeld. Om half 3
klinkt de bel. Yvonne en ik zijn druk en vragen Janneke de voordeur te openen.
Er staat een jonge kerel op de stoep. Hij zegt haar op te komen halen voor de
eerste rijles.
Iedereen hoopt op
een lege straat bij de eerste rijles. Ook Janneke. Het lijkt echter wel of de
halve buurt buiten staat. Bij het wegrijden gaan Yvonne en ik daarom maar even
naar binnen. Anderhalf uur later keert ze terug. Autorijden was leuker dan
verwacht.
Yvonne en ik
rijden samen met Janneke naar de afsluiting van het zomerkamp van Loes. Bij de
opening miste ik Guusje enorm. Vanavond bij de afsluiting ervaar ik hetzelfde.
Zeker als we naar huis rijden. Ik mis het geluid van druk kwebbelende meiden
die elkaar overstemmen om aan ons duidelijk te maken dat het zomerkamp
werkelijk fantastisch was.
Ik ben moe. Val in
slaap op de bank. Later op de avond rijd ik toch nog even naar het kampterrein.
Naar de mensen waarmee ik jarenlang een fantastische week beleefde. Altijd de
eerste week van de zomervakantie. Ze zeggen dat ze me hebben gemist. Dat is
wederzijds. Er is kampvuur en gitaarmuziek. Om 2 uur ben ik thuis. Midden in de
nacht. Te laat om nog een blog te schrijven. Dat komt morgen wel.