Een drukke werkdag. Na 6
uur thuis. Ook vanavond eet ik alleen. Het is lekker. Ik neem meer dan goed
voor me is. Op de bank val ik in slaap. Als ik wakker word, kijken Loes en Anton
naar de film ‘Shrek’. Ik heb deze film altijd maar met een half oog gezien. Al
kijkend begrijp ik waarom deze film zo populair is. Wat een heerlijke humor.
Omdat er nog werk wacht,
motiveer ik mezelf naar boven te gaan. Om 10 uur vind ik het mooi geweest. De
werklaptop wordt gesloten. Beneden op de bank gaat de privélaptop open. Er zijn
weer genoeg mailtjes om te beantwoorden. Sommige schuif ik door naar het einde
van de week. Een aantal beantwoord ik meteen. Bijvoorbeeld een aanvraag voor
een gastles. Deze wil ik graag tijdig inplannen.
Elke avond surf ik langs de verschillende blogs die ik volg. Ik lees over Jan die nu al drie jaar kanker heeft. De lat van ‘wat nog kan’ wordt steeds lager gelegd. Over Elynn. Haar ouders zouden eindelijk meer zicht krijgen op het behandeltraject. Er worden morgen ook twee kinderen geboren. Marnix overleed 12 september. Morgen gaat zijn moeder bevallen. Het zijn drie verschillende verhalen over intens leven.
Zoals elke dag kijk ik een
jaar terug. In mijn boek lees ik over het Wandelbos in Tilburg. Ik ga naar 16oktober 2011 op mijn blog en zie Guusje schommelen. Het zijn de laatste
bewegende beelden die ik van haar heb.