Zondag 1 mei 2011

Zondagochtend 8 uur. Ik word wakker. Pak de telefoon van het nachtkastje. Even mijn e-mail checken. Eén berichtje. Een foto van Guusje met een verpleegkundige. Gemaakt bij een apparaat op de gang bij de intensive care. Met het apparaat kun je een foto met berichtje mailen. Guusje kijkt vrolijk met haar grote ogen in de camera. Er staat een tekst bij:

Ik ben een stukje aan het wandelen.

Tijdstip van verzenden is 2.47 uur. Wat moet ik hiervan denken? Geen idee. Het is duidelijk dat er afgelopen nacht meer is gebeurd dan alleen slapen. Als ik Yvonne bel, hoor ik direct aan haar stem dat zij een slechte nacht heeft gehad. Guusje heeft meer niet dan wel geslapen.

Een groot deel van de nacht is Guusje aan de wandel geweest. Ze moppert over haar matras. Ze heeft last van haar rug. In de ochtend wordt een ander speciaal matras bezorgd. Ik hoop dat ze nu ook echt beter kan slapen. Vrijdagochtend was ik heel blij, omdat Guusje na weken eindelijk een keer een goede nachtrust had gehad. Nu heeft ze weer twee hele slechte nachten achter de rug.

In de ochtend wordt Guusje’s temperatuur gecontroleerd. Ze heeft behoorlijke verhoging. Ik schrik. Zeker met het oog op de geplande operatie. Laat deze operatie nu niet in gevaar komen door een infectie of een andere boosdoener. In de middag blijkt Guusje’s temperatuur weer normaal te zijn. De verhoging in de ochtend is waarschijnlijk het gevolg van een medicijn dat gisteravond is toegediend. Ik haal opgelucht adem.

In de ochtend komen onze vrienden Berry en Mieke met hun dochter Noraly op bezoek. In de middag Yvonne’s broer René, zijn vrouw Diana en hun kinderen. Zij constateren allen dat Guusje ‘op’ is. Onze dochter zit lusteloos in een stoel.

Yvonne en ik hebben meer kinderen dan alleen Guusje. Het is deze week vakantie. Onze vaste kinderopvang heeft ook een weekje vrij. Mijn zus Anne-Marie en haar man Ton genieten met hun eigen kinderen van een weekendje Center Parcs. Yvonne’s ouders Ad en Nel hebben ook een weekje rust.

Lisa, Hans, Anton en Loes logeren deze week in Den Haag bij mijn zus Miriam en haar man Benno. Zij hebben drie dochters. We hoeven ons geen zorgen te maken. Onze kinderen zullen genieten van deze week vakantie bij mijn altijd vrolijke zus.

We krijgen ook hulp van het verplegend personeel van de afdeling. Een verpleegkundige, die avonddienst heeft, haalt onze dochter Lisa bij mij zus in Den Haag op. Lisa helpt Guusje bij het beantwoorden van e-mails en chatten via Skype. Yvonne en ik genieten van Lisa's humor.

Onze dochter Janneke logeert niet bij mijn zus Miriam. Zij vermaakt zich thuis met twee vriendinnen. Een heerlijk weekje vakantie in haar eigen huis. Geen last van ouders, broers of zussen.

Dan hebben we ook nog een hond. Misschien is hij wel de gelukkigste van ons allemaal. Een heerlijk weekje vakantie bij buurman Marc. Wat voor kinderen een weekendje Disneyland is, is voor Balou een weekje genieten bij zijn grote vriend Marc.

Het is avond. Ik denk aan morgen. Hopelijk vertellen de chirurgen dan wat ze hopen te bereiken met de operatie die gepland staat voor donderdag. Ondertussen ga ik even kijken bij Guusje. Ik durf haar geen kus te geven. Ze slaapt. Ik wil niet dat ze wakker wordt. Laat haar slapen. De hele nacht.