Vroeg in de ochtend staat Guusje bij ons bed. Mag ik bij jullie komen liggen? Ze kruipt tussen Yvonne en mij in. Heerlijk. Gevoel van warmte.
Doet me denken aan enkele jaren geleden. Toen lagen de kinderen regelmatig tussen Yvonne en mij in bed. Soms zelfs heel vaak. Lisa kreeg ooit een verbod opgelegd. Zij wilde echt elke nacht bij papa en mama slapen. Dat kwam de ouderlijke nachtrust niet ten goede. Dan stond je ’s morgens op met het gevoel dat de nacht nog moest beginnen.
Nu geniet ik van Guusje’s aanwezigheid. Probeer te slapen. Dat gaat niet. Het is te prettig. Van mij mag dit nog uren duren. Momenten die je niet wilt missen. In mijn hoofd Guus Meeuwis:
Ik wil alleen naast je liggen
Mijn ogen dicht
Dicht tegen je aan
Tegen 9 uur staat Janneke in de deuropening. Ze zegt: “Weten jullie wel hoe laat het is? Onze kinderen zijn allemaal lid van de plaatselijke scoutingvereniging. Janneke is leidster bij de Bevers. Hans en Lisa zijn lid van de Scouts. Loes van de Bevers. De bijeenkomsten starten om 9.30 uur. Liggen ze allemaal nog in bed? Een paar minuten later is iedereen druk. Kinderen zijn aan het ontbijten, wassen en aankleden. Ondertussen klinkt enkele malen de deurbel. Een keer voor het bezorgen van een groot kleurig pakket: voor prinses Guusje. Verrassing. Die pakken we straks wel uit. Naast de deurbel rinkelt enkele keren de telefoon. Een erg bedrijvig huishouden vroeg op de zaterdagochtend.
Yvonne informeert of Hans en Lisa vandaag een lunchpakket mee moeten nemen. Zij denken van niet. Denken of zeker weten? Yvonne kijkt in haar e-mail. Ervaring met jeugd. Daar staat bij mee te nemen spullen: een lunchpakket. Dus toch. Typisch pubers.
Terwijl ik me sta te scheren, is Hans druk met haargel. Als ik hem vraag tot hoe laat vandaag scouting duurt, haalt hij zijn schouders op. Wil onze zoon nu echt beweren dat hij niet weet hoe laat hij vanmiddag weer thuis is? Hij zal wel zien. Hij gaat gewoon lekker naar scouting. Hij heeft er zin in. Wanneer het afgelopen is? Wat kan hem dat schelen. Typisch pubers.
Om 10 uur zitten Yvonne en ik samen met Guusje op de bank. Voor ons ligt het grote kleurige pakket. Yvonne maakt het open. Er zit een droomdekentje in. Deze is speciaal voor Guusje gemaakt. Er zit een brief bij. Daarin staat dat ze onder de deken heerlijk kan wegdromen. De fijnste dingen kan meemaken. Dromen naar haar eigen wereld. Het dekentje is afkomstig van De Regenboogboom (www.regenboogboom.nl).
Het is een hele druilerge dag. Yvonne stelt voor om naar IKEA te gaan. We hebben nog steeds een nachtkastje nodig voor naast Guusje’s bed. De laatste keer dat we onderweg waren naar IKEA Breda, werden we gebeld door de kinderoncoloog. Toen moesten we meteen naar Amsterdam komen voor een operatie. Het verwijderen van Guusje’s portacath.
Een blik op de website laat zien dat het vandaag een speciale dag is bij IKEA. Met veel aanbiedingen. Hoogstwaarschijnlijk erg druk. Is het wel verstandig om vandaag te gaan? We twijfelen. De hele dag binnen zitten is ook geen goed idee. Yvonne en ik vinden het moeilijk. Wat is nu het beste voor Guusje? Veel doen betekent veel inspanning en veel pijn. Weinig doen betekent weinig afleiding en veel denken aan pijn.
We zitten te dubben. Uiteindelijk hakken we de knoop door. We gaan richting Breda. Als er een te lange file voor IKEA staat, dan kunnen we alsnog besluiten om te draaien.
Om 11.30 uur halen we Loes op bij scouting en rijden we meteen door naar Breda. Wat een slecht weer. Als we bij IKEA Breda aankomen, kunnen we tegen de verwachting in meteen de parkeergarage binnenrijden. Een grote parkeerplaats is vrij. Tien minuten later zitten we in het restaurant. Eerst even eten en drinken. Dan kunnen we daarna rustig winkelen.
Om 15 uur keren we terug in Kaatsheuvel. Met een nachtkastje. Nou ja, niet echt. We hebben een pakket gekocht dat een nachtkastje moet gaan worden. Je betaalt bij IKEA bijna tachtig euro voor een doos onderdelen. Gelukkig is Yvonne vrij handig. Anders levert IKEA chagrijn op de koop toe.
Gisteren schreef ik dat het met de extra pijnmedicatie de goede kant op ging. Ik schreef ook dat ik weet dat één zwaluw nog geen zomer maakt. Vandaag blijkt dat het om slechts één zwaluw ging. Guusje heeft vandaag veel pijn. Jammer.
Thuisgekomen ligt Guusje op de bank. Spelletjes op de iPad. Onder haar droomdekentje.
