Guusje had een lastige nacht. Veel zweten maar geen koorts. Ze komt laat uit bed. In de ochtend werk ik de stapel post weg op mijn bureau. Formulieren invullen en rekeningen betalen. Met Guusje pasfoto’s maken. Weer een kort bezoek aan het Gemeentekantoor. De ochtend is snel voorbij.
In de middag krijgen we bezoek van Anja, Marcel, Xena en Dana. Anja heeft een weblog over haar dochter Xena (http://www.labradortalk.nl/xena-vecht-terug/). Xena heeft leukemie. Begin mei heeft Anja mijn blog ontdekt en vervolgens ik het hare. We zijn gaan mailen en twitteren. Vorige week kwam Anja met het voorstel een keer met haar man en dochters op bezoek te komen. Dat is best wel spannend, want we hebben een zeer leuk contact over het web, maar je weet natuurlijk nooit hoe een ‘live’ ontmoeting verloopt. Doet denken aan daten over internet. Schijnt vaak tegen te vallen. Gelukkig is dat niet het geval. De Huizinga’s staan om 13.30 uur voor de deur. Pas rond 20 uur zwaaien we ze uit. We kijken terug op een zeer gezellig bezoek van lotgenoten. We voelen ons verbonden met Anja, Marcel, Xena en Dana. Zelfs tussen de honden klikte het. Kan ook niet anders. Labradors klikt altijd.
 |
| Twee kanjers: Xena & Guusje |
Meestal gaat Guusje vroeg in de avond slapen. Blijkbaar heeft het bezoek haar een stoot energie gegeven. Ze wil vanavond gezellig met haar zussen kijken naar een moderne Assepoesterfilm op TV. Toch ziet ze het einde van de film pas morgen, want rond 21.30 uur dwingt Yvonne haar met zachte hand naar boven.
Morgenmiddag staan een CT-scan en een röntgenfoto op het programma. Als het goed is, weten we maandag hoe de behandeling verder gaat verlopen. Onzekerheid voert de boventoon. Je zou denken dat we daar aan wennen, maar dat doet het natuurlijk nooit.