We zijn nog maar net vertrokken, als Yvonne leest dat de metro niet verder rijdt dan Station Amstel. Vanaf daar worden passagiers met bussen naar het Centraal Station vervoerd. Het wachten op de bus duurt lang. Er zijn veel passagiers die moeite hebben met een wachtende rij. Zij vinden achteraan sluiten lastig. Gelukkig is het personeel van het GVB behulpzaam, als we bijna vooraan staan. Ze houden andere passagiers tegen. Ik mag met Guusje in rolstoel als eerste de bus in.
Vanaf het Centraal Station lopen we naar het Anne Frank Huis. Niemand van ons gezin is er ooit binnen geweest. Aangekomen bij het Anne Frank Huis zien we de bekende lange rij voor de ingang. Het enthousiasme op de gezichten van onze kinderen is verdwenen. Ze stralen nu uit: daar gaan wij toch niet tussen staan. Ik stel voor om naar het Van Gogh Museum te gaan. Anton en Guusje schilderen graag. Vincent van Gogh zal indruk maken.
We lopen van het Anne Frank Huis naar het Van Gogh Museum. Bij het Museumplein aangekomen ogen onze kinderen en Yvonne erg vermoeid. Weet je wel hoe laat het is? Dat is de vraag die mij duidelijk moet maken dat het tijd is voor lunch. Het begint zachtjes te regen. Binnen is nergens plaats voor acht personen en vrijwillig nat worden op een terras heeft niemands voorkeur.
Aangekomen bij het Van Gogh Museum worden enkele kinderen chagrijnig. Weer een lange rij voor de ingang.
“We gaan toch niet aansluiten. Ik ga geen uur wachten.”
“Misschien is het twee uren wachten. We gaan wel iets zien vandaag. Kom aansluiten.”
Daar staan we dan. Het regent. Weinig vrolijke gezichten. Voor en achter ons spreken mensen over tickets. Is er een rij voor mensen met tickets en een andere rij voor mensen zonder ticket? Janneke besluit informatie te gaan inwinnen bij een dame van het museum die buiten rondloopt. Janneke en deze dame komen naar ons toelopen. De dame zegt: “Volgt u mij maar.” We lopen achter haar aan. Langs de lange rij. Naar een liftje speciaal voor rolstoelen.
Tien minuten later zitten we in het museumcafé. Ik neem koffie en een broodje zalm. Guusje is trots. Dankzij haar zijn we snel binnen. Geen uur wachten. Uitkijkend over het Museumplein zien we mensen wind en regen trotseren. Je moet er niet aan denken buiten te zijn.
We kunnen met kinderen langs de schilderijen gaan lopen en zelf proberen iets erover te vertellen, maar dat heeft niet mijn voorkeur. Loes kiest voor een puzzeltocht. Guusje en Anton nemen elk een audiotour voor kinderen. Hans en Lisa hetzelfde maar dan voor volwassenen.
Yvonne helpt Loes met de puzzeltocht. Ik duw Guusje in haar rolstoel langs de schilderijen. Bij bepaalde werken luistert ze naar een verhaal dat wordt verteld door een koptelefoon. Ze vindt het geweldig. Enthousiast vertelt ze wat ze heeft gehoord. Van Gogh heeft een aantal schilderijen gemaakt terwijl hij in het ziekenhuis lag. Dat vindt ze heel interessant.
Omdat we gisteren via internet met korting tickets hebben gekocht voor Madame Tussauds, kunnen we geen uren blijven in het Van Gogh Museum. Wel jammer. Praten met Guusje over schilderijen is boeiend.
Als we buiten komen staat er nog altijd een lange rij voor de ingang. Het weer is er niet beter op geworden. Het regent hard. De tocht naar Madame Tussauds is lang. We worden allemaal erg nat. Zeker Guusje. Zij zit in haar rolstoel.
Ook bij Madame Tussauds een lange rij. Niet voor ons. Wij mogen meteen naar binnen. Het bezoek aan de wassenbeelden van beroemdheden is leuk. We maken veel foto’s.
 |
| Twee wijze mannen |
 |
| Twee kunstenaars |
Na Madame Tussauds besluiten we naar huis te gaan. Er is weinig aan om bij zulk slecht weer in het centrum van Amsterdam te blijven. Speciaal voor Guusje lopen we een winkel binnen om een regencape aan te schaffen. De winkelbediende zegt dat ze uitverkocht zijn. Nog slechts een exemplaar. Een pop bij de voordeur. Yvonne zegt dat we er echt een nodig hebben. Voor vijf euro wil hij de cape wel van de pop halen. Terwijl hij naar voren loopt, ziet hij Guusje zitten. Hij haalt de cape van de pop en geeft deze aan Yvonne. Gratis voor het meisje in de rolstoel.
De weg naar huis kost veel tijd, maar verloopt toch voorspoedig. Onderweg eten we bij Mc Donalds. Een goed alternatief bij dit slechte weer. Graag had ik in de avondzon op een terras gezeten. Alles is anders deze zomer. Ook het weer. Weggespoeld uit Amsterdam.