Vandaag een rustig dagje. Huishoudelijk werk en voorbereidingen voor het nieuwe schooljaar. Guusje had een redelijk goede nacht. Tegen de ochtend even wakker vanwege een nare droom.
Vaak zien we dat Guusje in de ochtend veel behoefte heeft aan extra pijnmedicatie. Misschien komt het vandaag door de spanning. Lindy komt kennismaken en Guusje kent haar niet. Binnenkort gaan Yvonne en ik weer aan het werk. Als Guusje niet in staat is om naar school te gaan, zal Lindy haar verzorgen. Yvonne en ik hebben er alle vertrouwen in dat het goed gaat. Nu maar hopen dat het Zorgkantoor snel budget toekent.
In een groot gezin valt er altijd wat te beleven. Zo ook vandaag. Janneke en Hans hebben samen een folderwijk. Janneke wil gaan vertrekken. Plotseling komt ze naar binnen lopen. Haar fiets heeft het begeven. Is de fiets te oud en te zwak of waren de folderpakketten te zwaar? Wie het weet mag het zeggen. Twee keer op en neer fietsen was ook een optie geweest.
Na het avondeten gaan we naar een terras met speeltuin. Omdat we van afwisseling houden, rijden we een keer naar ’t Stokske. Helaas ligt het terras in de schaduw en staat er een frisse wind. Anton, Guusje en Loes hebben geen last van de kou. Zij vermaken zich in de speeltuin.
De hele dag beweegt Guusje weinig. In een speeltuin gaat ze vaak even los. Ook vandaag. Dan zie ik vooruitgang. Beelden om van te genieten.
Denk ik terug aan april. Guusje met een zuurstofkapje in een ziekenhuisbed. Ze komt van ver. Kleine stapjes vooruit.
Zo hoop ik maar dat het vooruit blijft gaan. Ook al is het langzaam. Vandaag moet ik best vaak denken aan twee andere kinderen. Jonge meiden die het niet hebben gered: Fleur en Milou. De wereld van kanker is hard. Ook voor kinderen.
Zo hoop ik maar dat het vooruit blijft gaan. Ook al is het langzaam. Vandaag moet ik best vaak denken aan twee andere kinderen. Jonge meiden die het niet hebben gered: Fleur en Milou. De wereld van kanker is hard. Ook voor kinderen.