Ik laat de hond even uit. Een dame spreekt me aan. Ik ken haar niet. Ze leest mijn blog. Ze wenst me sterkte. Een soortgelijke ontmoeting in de supermarkt. Een bekende van vroeger, ook lezer van mijn blog, vertelt dat haar dochter leukemie heeft. De behandelingen duren twee jaar. Ongelofelijk zwaar. Ze zegt: “Je krijgt een ander kind. Zowel lichamelijk als geestelijk.” Daar kan ik me inmiddels voorstellen. Kanker heeft een enorme impact. Guusje maakt onvoorstelbaar veel mee. Lichamelijk ondergaat ze onderzoeken en behandelingen. Weergegeven door haar kanjerketting. Geestelijk is het zwaar. Leeft ze in een andere wereld dan kinderen van haar leeftijd.
Pizza- en kaasbroodjes bij de lunch. Yvonne hoopt dat Guusje zal smullen. Die zit echter met een beroerde blik aan tafel. Ze wil gewoon een boterham met stroop. Yvonne merkt op dat ze de pizza- en kaasbroodjes speciaal voor Guusje heeft gekocht, maar die geeft aan dat ze al misselijk wordt bij de gedachte alleen.
De overige familieleden hebben wel zin in hartige broodjes. Guusje’s pizzabroodje ligt al snel op het Hans’ bord. Als deze een hap neemt, staat Anton naast hem met een mes. Na het uitspreken van de woorden “dat had je gedacht” wordt het broodje gedeeld.
’s Middags ligt Guusje nog steeds op de bank. Beroerd en pijn. Toch nemen Yvonne en ik haar mee naar de Financiën. Zus Loes gaat ook mee. Op het terras ontmoeten we Karel en Marleen samen met hun zoon Pieter. Met hen hebben een speciale band. Dit is de eerste keer dat we samenzijn buiten het ziekenhuis. We hebben veel te bespreken. Delen van emotionele ervaringen en uitwisselen van praktische tips. Hoewel het ziekteverloop van onze kinderen totaal anders is, hebben we veel gemeenschappelijk. Waardevol contact met lotgenoten.
Ook voor Guusje is het een positieve middag. Terwijl Pieter en Loes zich uitleven in de speeltuin, zit Guusje sipjes te kijken in de rolstoel. Als een spelletje midgetgolf wordt voorgesteld, komt ze tot leven. Alsof er een metamorfose plaatsvindt. Hoewel ze door haar haar ziekte een beetje krom loopt, beweegt ze redelijk soepel langs de banen. Samen met Pieter en Loes vermaakt ze zich prima.
Het einde van de middag. Pieter en Loes in de speeltuin. Guusje uitgeteld op schoot bij Yvonne. We nemen afscheid en rijden naar huis. Kijken terug op een goed gesprek. Denken aan het mooie beeld van spelende kinderen. Met name aan Guusje. Vrolijk golfend met Pieter en Loes.
 |
| Twee kanjers: Pieter en Guusje |