Om half 11 melden zich de gasten. Meteen is het druk in huis. Acht gezellig kwebbelende meiden. Guusje ligt op de bank. Ze voelt zich niet lekker. Iets beter dan gisteren.
Tijdens het feest gaat de bel. Ik open de voordeur. Een postbezorgster. Te veel post voor onze brievenbus. Twee dikke enveloppen voor Guusje.
De ene bevat een DVD met kaartje. Van Marloes. Ze leest dagelijks het blog en leeft erg met Guusje mee.
In de andere enveloppe zitten heel veel kaarten voor Guusje. De kaarten komen uit verschillende landen. Ingrid en Roxanne maken dit mogelijk via Postcrossing.
Het lijkt wel of de post Guusje een stoot energie geeft. Een kick. Ze staat op uit de bank en neemt plaats aan tafel. Een t-shirt versieren. Van toeschouwer tot feestvierder.
Om 14 uur is het feest afgelopen. Twee meiden blijven spelen. Een voor Loes en een voor Guusje. Het is heerlijk rustig in huis. Yvonne en ik hebben tijd om even de post door te nemen die voor ons is bezorgd. Een dikke enveloppe van Doe Een Wens. Het wordt ons steeds meer duidelijk hoe Guusje’s wens binnenkort wordt vervuld.
Aan het einde van de middag slaat de stemming om bij Guusje. Ze moet spugen. Tijdens het avondeten kan ze gaan hap door haar keel krijgen. Als ik de brief voorlees van Doe Een Wens, reageert ze nauwelijks. In tegenstelling tot haar broers. Die willen meer weten dan er in de brief staat. Yvonne en ik lachen. We laten ons verrassen.