Bij het opstaan lees ik een tweet van Pascal. Zijn vrouw Diana is overleden. Pascal is intens verdrietig.
Een nacht vol lief voor de een. Vol leed voor de ander.
Het leven van onze kinderen draait momenteel om Doe Een Wens. Binnenkort gaat Guusje’s grootste wens in vervulling. Onze kinderen zijn blij. Yvonne en ik niet. Wij maken ons zorgen. Het gaat niet goed met ons kleine blonde meisje. Ze ligt passief op de bank. Ze loopt steeds naar het toilet om te spugen. Ze krijgt nauwelijks een hap door haar keel.
Aan het begin van de middag zeg ik ineens dat Doe Een Wens op deze manier geen zin heeft. Hoe kun je genieten, als je steeds misselijk bent? Als je alleen maar stilletjes op de bank wil liggen. Niet wil eten en steeds moet spugen.
Moet ik dit echt zeggen waar Guusje bij is? Waarom doe ik dit? Geen idee. Gevoel van onmacht?
Yvonne deelt mijn gevoel. Ze belt het Emma Kinderziekenhuis AMC afdeling Kinderoncologie. Ze zal worden teruggebeld. Daarvoor blijven we niet thuis. Zouden we vroeger wel hebben gedaan. Nu niet meer. We hebben bioscoopkaartjes voor The Lion King in 3D. Onze kinderen hebben deze film nog nooit gezien. Dat wordt genieten. Hopelijk ook voor Guusje. Afleiding kan alleen maar goed zijn voor haar.
Tijdens de film zit ik tussen Anton en Guusje.
Anton links van mij. Eten, drinken en lachen.
Guusje rechts van mij. Stilletjes.
Na de film zegt Yvonne dat haar voicemail is ingesproken door een kinderoncoloog. Yvonne belt terug. Mogelijke oorzaak van Guusje’s misselijkheid is een te snelle afbouw van bepaalde medicijnen. Het afbouwschema wordt aangepast.
Thuisgekomen geeft Yvonne onze dochter medicijnen. Nog geen twee minuten later snelt Guusje naar het toilet. Spugen maar. Yvonne handelt resoluut. Ze pakt de telefoon en belt het AMC. Een half uur later zitten Yvonne en ik met Guusje in de auto richting Amsterdam. Achterin een tas met spullen voor een overnachting.
We melden ons bij de Eerste Hulp. Ik lees het woord ‘spoed’, maar de Eerste Hulp oogt als de meest relaxte afdeling van het ziekenhuis. Vooral veel wachten. Drie verpleegkundigen en twee artsen passeren de revue. Uit bloedonderzoek volgt ijzertekort. Guusje heeft vers bloed nodig. Ze wordt opgenomen.
Guusje moet een nachtje blijven. Ze vindt het best. Ze wil zo goed mogelijk geholpen worden. Binnenkort kunnen genieten van haar grootste wens. Voor vannacht krijgt ze een kamertje op F8 Noord. Zo heet de afdeling Kinderoncologie. Yvonne blijft slapen.
Als Guusje klaar is om te gaan slapen, vertrek ik naar Kaatsheuvel. Onderweg lees ik een berichtje van Yvonne: Guusje slaapt. Dat is fijn. Het is bijna 1 uur, als ik de Van Beurdenstraat inrijd. Op de keukentafel ligt een handgeschreven boodschap van Yvonne’s moeder. Ze wil voor onze kinderen zorgen, zodat ik naar het AMC kan gaan. Wat fijn. Van zulke hulp moeten we het hebben. Zeker op dagen als deze.