Vrijdag 25 november 2011

De deur van Lisa’s slaapkamer gaat open. Uit mijn telefoon klinkt ‘Happy Birthday Sweet Sixteen.’ Iedereen zingt mee voor onze jarige. Zo begint elke verjaardag binnen ons gezin. Zingen aan het bed van de jarige. Voor de eerste keer zonder Guusje. Ik voel het.


Vroeg in de ochtend melden Yvonne en ik ons bij de Rabobank. We hebben een afspraak om Stichting KanjerGuusje te introduceren. Tijdens het gesprek blijkt dat Rabobank ons wil helpen om Stichting KanjerGuusje op de kaart te zetten. Het is een positief gesprek. Wordt vervolgd.

De rest van de dag verloopt rustig. Spullen opruimen, formulieren invullen en boodschappen doen. Verder lees ik de eerste vijftig bladzijden van ‘KanjerGuusje het boek’ door en breng ik correcties aan. Tussendoor vaak lange telefoongesprekken.

Kun je je leven weer een beetje oppakken? Dat hoor ik vaker dan ik zou verwachten. Ben je je dochter al een beetje vergeten? Deze vraag komt voor mij op hetzelfde neer. Kun je weer een beetje terug naar vroeger? Nee! Dat kan ik niet. Ook niet een beetje. Vroeger was er Guusje en die komt nooit meer terug. Het verlies is onomkeerbaar. Daar kan ik niet aan wennen. Ik kan mijn oude leven niet meer oppakken. Ik ben op zoek naar een nieuw leven zonder Guusje. Dat heeft tijd nodig. Meer tijd dan ik ooit had kunnen denken. Dat voel ik nu al.

Verder gaat het leven wel gewoon door. We vieren Lisa’s verjaardag. We eten friet. Dat hoort bij vrijdagavond. We lachen veel tijdens het avondeten. Dat doen we ook vaak. Het leven gaat door, maar is wel anders. Heel anders dan voorheen.

Ik mis Guusje ontzettend. Soms denk ik dat ze naast me zit. Vanavond in de bank. Dan kijk ik naar links en dan zit daar Janneke. Niet vreemd dat ik dacht aan Guusje. Janneke lijkt op Guusje. Daar kwam ik achter in het ziekenhuis. Het zijn beiden doorzetters.

Om 9 uur gaan Yvonne en ik naar scouting. Loes ophalen. In het welpenlokaal hangt een schilderij van een eiland. Het spel van deze groep draait om dit eiland. Er is een Tovenaarstoren, een Koningskasteel, een Piratenpiek, een Poemaprairie, etc. Vanaf vanavond is er een ook een sterrenhemel. Er is een hele mooie ster: KanjerGuusje.



We rijden terug naar huis met de auto. Yvonne zit naast me. Loes achterin. Onze dochter praat honderduit. Ze vertelt dat Guusje een sterretje is dat met haar meereist. Guusje speelt daarboven lekker met andere nieuwe vriendjes. Als Loes ’s avonds in bed ligt, dan gaat ze stiekem haar bed uit. Dan kijkt ze door het raam naar de donkere lucht. Op zoek naar haar zusje.