Thuis laden we de auto met
spullen. Even later arriveer ik bij de milieustraat. Toner, papier, plastic,
stepjes en kussens. Deze kussens hebben we gebruikt toen we Guusje op 30
oktober mee naar huis namen. Ze lag op de achterbank van de auto. Als ik de
kussens achter uit de auto haal, roept een van de opzichters: ‘Zo jij bent ook
uitgeslapen!’ Ik zeg niks. Hij moest eens weten. Uitgeslapen? Ingeslapen, voor
altijd.
Nu de kussens weg zijn, is
het ook tijd om de koffers terug te brengen. Deze hadden we geleend voor de
wensreis van Guusje. De koffers staan nog altijd ongebruikt boven en ze staan
behoorlijk in de weg. Het is er gewoon niet van gekomen om ze terug te brengen.
Hoe gaan we dit jaar
kerstmis vieren? We hebben geen idee. Yvonne en ik willen thuis blijven met
onze kinderen. We weten dat het nooit een kerst kan worden zoals voorheen.
Gewoonlijk pakten we flink uit.
Een grote boom. Kleurig en
vol met ballen en kransjes.
Een kerstdorp. Compleet
met sneeuw.
Overal in huis
kerstversiering.
Stemmige kerstmuziek.
We waren lang bezig met
versieren. Deden we graag voor het grote feest van kerst. Alleen wordt het dit
jaar geen groot feest. Dat kan niet. We vieren kerst, maar niet groots. Dat kan
niet. Als het feest niet groot is, dan kun je het gewoon niet opbrengen om vooraf
flink uit te pakken. Wij in elk geval niet.
Aan het begin van de
middag gaan we op pad. De hele grote bonte feestboom gaat het dit jaar niet worden.
Misschien wel nooit meer. Dit jaar twee kleine boompjes. Wel kerst, maar dan
anders.
Afgelopen woensdag is
Wilco begonnen met het drukken van het boek over Guusje. Deze week komen de
eerste exemplaren van de band. Donderdag boekpresentatie in het Emma
Kinderziekenhuis voor pers en genodigden. Yvonne raadt me aan nieuwe kleding te
kopen. Ik vind een nieuw overhemd en trui voldoende. In Guusje’s favoriete kleur.
Terwijl we de kledingwinkel binnenlopen, gaat mijn telefoon. Het is Jan-Willem
Koppers.
Jan-Willem is voorzitter
van Stichting KanjerGuusje. Hij helpt enorm bij het op de markt brengen van het
boek over Guusje. Jan-Willem heeft een paar uur geleden een tweet geplaatst.
Een oproep om op Twitter te melden bij welke Bruna winkel mensen graag het boek
zouden willen kopen. Er reageren heel veel mensen. Bruna Nederland begint zelf te reageren. Dat is een goed teken. Het zou natuurlijk geweldig zijn, als het boek
over Guusje straks te koop is in alle Bruna winkels in Nederland.
Ik koop een overhemd en
een trui in Guusje’s favoriete kleur: paars! Daarna hout halen, want vanavond
willen we gezellig bij de open haard zitten.
Na het avondeten ga ik de
hond uitlaten. Terwijl ik buiten loop, passeer ik de Bruna winkel. Eigenaar
Frank heeft me de kans gegeven om vrijdag hier het boek te presenteren. Hij
wilde het boek graag gaan verkopen. Nu worden ook andere Bruna’s
geïnteresseerd. Zou het boek echt een succes gaan worden?