Dinsdag 28 februari 2012

Anton en Loes gaan overblijven. De eerste volledig werkdag voor Yvonne na Guusjes overlijden. Ik ben vrij en heb een vol programma. Om 10 uur pak ik mijn spullen: KanjerKetting, poppen Chemo Kasper en Radio Robbie, laptop en boek. Ik rijd naar Eindhoven. Bij Fontys is parkeren lastig. Daar baal ik van. Ga ik een gastcollege geven, kan ik mijn auto niet kwijt. Ik moet uiteindelijk haasten om op tijd binnen te zijn.


De studenten zijn tweedejaars. Ik open met een grote foto op het scherm. Guusje hangt om de nek van verpleegkundige Marij. Hoop dat de studenten Verpleegkundige inzien dat zij later een belangrijke rol kunnen spelen voor kinderen en ouders. Ik heb er bij de boekpresentatie half december niet voor niets voor gekozen het eerste exemplaar te overhandigen aan Marij als symbool voor alle goede verpleegkundigen.

De studenten zijn stil. Luisteren geboeid. Ik vertel over Guusjes ziekteperiode. Geef voorbeelden van de wijze waarop verpleegkundigen een waardevolle bijdrage kunnen leveren aan het welzijn van kinderen en ouders. Zoals Guusjes favoriete verpleegkundigen dat deden. Daar ligt de nadruk op in mijn verhaal.

Er is mij vooraf gevraagd aandacht te schenken aan de dagen rondom het overlijden. Eerst vertel ik over de laatste dagen van Guusjes leven. Daarna nodig ik de studenten uit om samen met mij de foto’s te bekijken van voor en na het moment van sterven. Alle studenten nemen de uitnodiging aan. Dit had ik niet verwacht. Het doet me goed. De dood mag geen taboe zijn. Ik besef dat verhaal en foto’s heftig zijn.

Vanaf Eindhoven rijd ik door naar Roermond. Onderweg bel ik met een twittervriendin over een mooie actie die zij gaat opzetten voor Stichting KanjerGuusje. In de studio van TV Limburg weerzien met Juul Habraken. Zij gaat haar zelfgeschreven lied ‘Stand Up’ zingen. Opgedragen aan Guusje. Haar neef speelt gitaar en haar tante zingt de tweede stem. Juul verkoopt de singel voor 4,99 euro per exemplaar. De opbrengst is voor Stichting KanjerGuusje. Samen met Juul geef ik een kort interview. Als Juul zingt, merkt de presentatrice naast mij op: ‘Ze zingt prachtig.’

De weg terug naar huis is lang. Na half 7 begin ik aan het avondeten. Een vermoeiende vrije dag. Net als gisteren ga ik met Yvonne naar De Lakei. De tweede avond benefietdiner voor KanjerGuusje. Eerst vertel ik over de stichting. Daarna een praatje aan elk tafeltje. Kennismaken met alle mensen die KanjerGuusje een warm hart toe dragen. Ook vanavond wordt het laat.