Een week Villa Pardoes is een cadeautje. Onze eerste vakantie na een turbulent jaar. De
contacten met vrijwilligers en vaste staf zijn hartverwarmend. Om half 10 gaan
we naar de hal. Daar zitten alle gezinnen die deze week genoten hebben. Tijd om
afscheid te nemen. Ik maak van de gelegenheid gebruik om drie exemplaren van
het boek KanjerGuusje te schenken aan Villa Pardoes.
Twee vrijwilligers en gastencoördinator Mariëlle Oomen van Villa Pardoes |
Blog en boek waren
niet bekend bij de Belgische gasten in Villa Pardoes. Verrassend was een sms’je dat een Vlaams gezin ontving vanuit België: ‘zitten jullie in Villa Pardoes met de ouders
van KanjerGuusje?’ De wereld van hoop en angst is dezelfde. Ook over de grens.
Daarom hoop ik dat blog en boek ook veel gelezen gaan worden in België.
Om 10 uur worden
we uitgezwaaid. Vijf minuten later zijn we thuis. We drinken koffie met de
familie Olthof. Afgelopen week hebben we ervaringen en emoties gedeeld.
Lotgenotencontact is fijn.
Halverwege de
avond heb ik een afspraak over het Wolluks BenefietsSpektakel. Een zes uur
durende spinningmarathon. Deze vindt plaats op 24 maart. Ik verkoop en signeer
het boek KanjerGuusje tussen 14 en 15 uur. Ik signeer ook reeds gekochte
boeken. We praten over de organisatie van het evenement waarbij geld wordt
ingezameld voor Alpe d’HuZes. Alleen door inzet van vele uren vrijwilligerswerk
kan zo’n evenement een succes worden. Het is mooi om te zien. Mensen zetten
zich belangeloos in, omdat iedereen een morgen verdient.