De storing bij Vodafone is
opgelost. Dat zegt men. Toch kan ik nog steeds niet bellen. Daar baal ik
behoorlijk van. Ik ben gewend gesprekken te voeren vanuit de auto. Dat gaat
niet. Op kantoor hoor ik dat ik niet de enige ben.
Ook bij de bank gaan er
zaken mis. Ik ben bezig een rekening te openen. Ik zou hierover worden gebeld,
maar dat is men vergeten. Als ik tegen 5 uur bel, is het te laat om mij nog te
kunnen helpen. Ik merk dat ik een korter lontje heb dan voorheen.
Gelukkig is de pan met
avondeten nog niet leeg bij thuiskomst. Ik eet alleen. Daarna maak ik een
boswandeling met de hond. Even uitwaaien. Frisse lucht doet me goed.
’s Avonds breng ik samen
met Yvonne een bezoek aan een dame die ons wil helpen bij het voeren van de
administratie van Stichting KanjerGuusje. Onderweg vraag ik aan Yvonne hoe haar
dag was. Ze is druk geweest met het versturen van folders. Er waren meer dan
twintig aanvragen. Is dat belastend? Volgens Yvonne niet. Het goede doel geeft
haar energie.