Na de lunch rijden
Yvonne en ik naar Drunen. Daar nemen we een cheque in ontvangst. Joke maakt en
verkoopt sieraden. Hiermee heeft ze 375 euro opgehaald voor Stichting KanjerGuusje. Voor de uitreiking ontmoet ik lezers die hun boek laten signeren.
Ik verkoop ook boeken. De laatste exemplaren van de eerste druk.
Om 6 uur worden Yvonne
en ik in Tilburg verwacht voor het avondeten. Alle ouders worden samen
ontvangen. Mannen en vrouwen alleen. Die hebben hun partner verloren. Een
echtpaar. Dan is er een kind dood. Als ik naar de mannen kijk, denk ik aan
gisteren. Aan een vader vraag ik of hij met iemand praat over zijn verlies. Hij
antwoordt dat hij er niet graag over praat. Een mannenantwoord.
Aan tafel geven de
kinderen aan dat praten met lotgenoten anders is dan met de meeste klasgenoten.
Er waren leuke workshops. Janneke en Hans hebben een film gemaakt. Lisa heeft
zich op graffiti gestort. Mijn indruk: een zinvol en prettig programma. Op de
terugweg naar huis analyseren onze kinderen de dag. Er wordt veel gelachen.
Het is later op de
avond. Op de keukentafel liggen drie gekleurde vellen. Er zijn foto’s
opgeplakt. Onze oudste drie kinderen samen met Guusje.
Ik kijk naar de
foto’s. Hoe kan het toch dat jij er niet meer bent?