Woensdag 23 mei 2012

Ik weet hoe erg het missen is
Omdat ik het eens zo liefdevol bezat
Dus zal ik nooit zeggen
Had ik het maar niet gehad

Ik zit in bed. Laptop op schoot. Lees de lieve woorden die ik ontvang, waaronder bovenstaande tekst. Het is geen verjaardag. Guusje ligt niet te wachten in haar bed. We komen niet met z’n allen haar slaapkamer binnen. We zingen niet ‘Lang zal ze leven’. 


Het lijkt een gewone woensdagochtend. Lisa en Hans vertrekken naar school. De andere kinderen blijven thuis. Janneke zit in haar eindexamens. Anton en Loes zijn vrij. Ik werk thuis.

Ik zie op tegen deze dag. Yvonne en ik proberen er een feestdag van te maken, maar zo voelt het niet. Haar geboortedag vieren. Er is geen vreugde. Guusje is dood. Hoe we ook ons best doen, terugkomen zal ze niet.

In de loop van de ochtend merk ik toch dat deze geboortedag bijzonder gaat worden. 


Er is taart voor Guusje


Er worden drie grote dozen bezorgd


Extra ballonnen aan Guusjes stoel in onze keuken


Er worden veel kaarten en nog meer ballonnen bezorgd


Er wordt nog een pak bezorgd


Voor elk kind een 'troostdoosje'


Ons cadeau voor Guusje


Een paars lichtje van haar oudste zussen

Dit is geen gewone woensdag. Dit is ook geen verjaardag. Dit is Guusjes geboortedag. Er zijn veel mensen die haar liefhebben. Dat laten ze ons weten.



We ontvangen bezoek. Familie en vrienden. Ook veel klasgenoten. Elke kind brengt een bloem. We schrijven samen kaartjes. Die komen aan paarse ballonnen. Wensen voor Guusje. Op weg naar de hemel. 


Bloemen voor Guusje


Nog meer bloemen voor Guusje


Guusjes gedenktafel in onze woonkamer

Klasgenootjes met bloemen

















 


Ik weet niet wat ik tegen je moet zeggen. Dat hoor ik telkens weer. Ik zeg dat het niet uitmaakt. Als je maar wenst vanuit je hart, dan is het goed. Gefeliciteerd of sterkte. Het maakt niet uit. Spreek uit je gevoel. Zeg maar iets. Dat is vaak beter dan zwijgen. Dat zegt niets.


Aan het begin van de avond laten Yvonne en ik samen met onze kinderen een grote tros ballonnen op. Ieder heeft een wens voor Guusje gescheven een aan de tros geknoopt.






Restaurant De Lakei is op woensdagavond gesloten, maar vanavond bij uitzondering geopend. Als we binnenkomen staat er een grote tafel klaar. Er is een stoel met gekleurde ballonnen. Voor Guusje. We hebben haar foto meegenomen. 














We gaan bijna nooit uit eten. Daarom is de avond bij een feest. Eigenaren Marco en Sandra maken Guusje tot middelpunt. Het is haar geboortedag. Onze kinderen hebben hebben plezier. We genieten van het eten.


Aan het einde van de avond belt Marinka. Zij is verpleegkundige in het Emma Kinderziekenhuis AMC. Ze zorgde liefdevol voor onze dochter. Guusje zou het geweldig vinden: Marinka belt op mijn verjaardag, pap. 


De dag is voorbij. Iedereen slaapt. Ik ben nog wakker. Ik maak de balans op.


Het was een moeilijke dag voor ons
Het was een mooie dag voor Guusje
Eigenlijk zijn alle dagen zwaar
Maar door de positieve kracht van aandacht
Kunnen we ons verdriet met anderen delen
Het is fijn om niet alleen te rouwen