Yvonne wordt niet
wakker. De kinderen ook niet. Het is tijd om op te staan. Ik wek iedereen. Dat
valt niet mee. Onze oudste dochters slapen graag een gat in de dag. Even later
zitten we allemaal bij mama op bed. Ouders en vijf kinderen.
Toen Guusje
overleden was, voelde het de eerste weken alsof ze er nog was. Steeds dacht ik
dat ze in bed lag of op school was. Inmiddels voelt het anders. Guusje komt
definitief niet meer terug. Toch voelt het incompleet. Zeker nu met z’n allen
op bed. Er ontbreekt een stukje in de puzzel. Een eerste Moederdag zonder
Guusje.
Hans en Anton geven hun cadeau. Ze hebben samen een fles badschuim gekocht. Het merk is Dove. De merknaam is aanleiding tot grappen over slechthorendheid. Anton was gisteren ijscoman. Bij de bloemenwinkel van onze buurman. De hele dag ijsjes uitdelen. Hij heeft een bloemstuk mogen maken voor zijn mama. Hij glimt van trots.
Daarna Loes. Zij
heeft een hart geknutseld. Daarin tegoedbonnen voor klusjes. Een bon voor drie
weken hond uitlaten. De andere kinderen liggen in een deuk. Mama laat nooit de
hond uit. Dat doen zij.
Janneke en Lisa
hebben een cadeau voor Yvonne en mij samen. Twee hoesjes voor onze telefoons.
Een afbeelding mama met Guusje. Voor Yvonne. Een afbeelding papa met Guusje.
Voor mij. Ik wilde nooit een hoesje om mijn telefoon. Meteen ben ik om. Wat een
prachtig cadeau van onze dochters. Ik verwonder me over de afbeelding op het
hoesje voor Yvonne. Het is de foto die ik gisteravond op dit blog publiceerde.
Alle kinderen zijn
naar beneden. Ik poets mijn tanden. Wat hoor ik in de slaapkamer? Yvonne zit
alleen op bed. Er zijn tranen. Ze mist Guusje. Ik pak haar stevig vast. Meer
kan ik niet doen. Guusje komt nooit meer terug. Wordt Moederdag geen feest? In
elk geval nooit meer wat het ooit is geweest.
Aan het begin van
de middag gaan we naar het Pleinfestival. De jaarlijkse braderie in mei. Lise
en Charlotte zijn twee studenten. Ze organiseren ‘Ik knip mijn haar voor
KanjerGuusje’. Drie kapsters werken vrijwillig. De financiële opbrengst is voor
Stichting KanjerGuusje. Het haar, indien lang genoeg, voor Haardonor. Deze
organisatie maakt gratis pruiken van gedoneerd haar.
Na het festival een communiefeest. Gezellig om te praten met mensen die ik lang niet gesproken heb, maar anders dan vroeger. Toen dronk ik bier en rookte ik sigaretten. Ik stopte toen Guusje ziek werd. Waarom? Ik heb geen rationele verklaring. Sigaretten? Ik moet er niet aan denken. Bier? Nee, geef mij maar een cola.
Weer thuis praten
Yvonne en ik over Guusjes verjaardag. Ze zou 11 worden op 23 mei. We gaan haar
leven vieren. Geen idee hoe. Nog steeds niet.