Donderdag 7 juni 2012

Half wakker. Yvonne ligt naast me. Met haar telefoon. Ze zegt: ‘Jörn is al een keer naar boven geweest. Femke ook.’ Vandaag dag 2 van Alpe d’HuZes. Beiden rijden voor Stichting KanjerGuusje en zijn van plan om 6 keer de top te bereiken. Op haar telefoon volgt Yvonne de tussentijden.

’s Morgens heb ik een afspraak op kantoor in Utrecht. Veel collega's hebben het interview gehoord bij 'Dit is de Dag'. Ze geven complimenten. Halverwege de middag word ik in Tilburg verwacht. Lisa heeft een afspraak bij rouwtherapeute Hellen. Daarna hebben Yvonne en ik met deze dame samen een gesprek.

Hellen heeft 3 kinderen van ons gezin onder behandeling: Loes, Anton en Lisa. We bespreken elk kind. Daarnaast het motto van ons gezin. Dat is volgens Hellen nog niet duidelijk. Ik vraag wat ze hiermee bedoelt. Helllen vertelt dat elk gezin met een overledene een motto heeft. Een wijze van rouwen. Sommige gezinnen praten niet over de overledene: we gaan door. Andere gezinnen komen nergens meer aan toe: we trekken ons terug. Als je weet wat het motto is, dan kun je kijken of iedereen zich hierbij wel thuis voelt.

Thuis merk ik dat ik moe ben. Ik besluit rustig aan te doen. Ondertussen volgen Yvonne en ik de renners bij Alpe d’Huzes. Mensen stijgen boven zichzelf uit. Aan het begin van de avond is er een uitzending op televisie. De reportages zijn aangrijpend. Roepen emoties op. Mensen rijden voor dierbaren. Verbonden tegen kanker. Zo is Casper vandaag voor zijn vriend Mika naar boven gereden. Mika heeft leukemie. Tot 8 uur kunnen de rijders binnenkomen. Het is bijna zo laat. Dan meldt Yvonne dat zowel Jörn als Femke voor de zesde keer de top hebben bereikt. Ik voel tranen in mijn ogen.

Ik krijg een telefoontje van Jan-Willem, voorzitter van Stichting KanjerGuusje. Hij is in Ooststellingwerf. Dat ligt in Friesland. De Lionskids hebben in mei vier dagen lang een fair georganiseerd. De groep wil graag met mij spreken. Als vader van Guusje. Skype is een hiervoor handig, want Friesland is ver. Het is een gezellig gesprek. Met een grote verrassing: 4200 euro. Een groot bedrag. Gerealiseerd door een groepje jonge mensen. Belangeloos voor andere kinderen. Jan-Willem stuurt een foto.

De rest van de avond gebruik ik voor Twitter, Facebook en e-mail. Veel mooie woorden. Ze doen me goed. Bijvoorbeeld van een kinderverpleegkundige. Het boek over Guusje inspireert haar om haar werk nog beter te doen. Zo'n berichtje geeft mij energie.