’s Ochtends een afspraak met
een klant. Als ik binnenkom, is mijn collega al met hem in gesprek. Ze praten
over kanker. Geen alledaags onderwerp. Ook niet bij het bedrijf waar ik werk.
Plotseling zegt mijn collega dat ik een kind verloren heb aan kanker. Zo komt
het gesprek toch op Guusje. Ik vertel klanten nooit over haar. De gesprekken zijn
zakelijk en gaan over software ter ondersteuning van bedrijfsprocessen.
’s Middags werk ik op
kantoor. Ik ontvang een bericht via LinkedIn. De klant, die ik deze ochtend heb
gesproken, schrijft dat hij twee boeken heeft besteld. Een exemplaar voor een
collega die kanker heeft. Het andere exemplaar houdt hij zelf. Dit is een
manager die zijn personeel geen standaard bos bloemen geeft, maar een
persoonlijk cadeau. Aan een werknemer met kanker schenkt hij KanjerGuusje. Ik
weet inmiddels, door de mailtjes die ik ontvang, dat veel volwassen
kankerpatiƫnten zich kunnen herkennen in het verhaal over Guusje.
In de loop van de avond
komt Dorien, penningmeester en secretaris van Stichting KanjerGuusje op bezoek.
Samen met Shirley. Deze dames zijn bezig met een project in het Emma
Kinderziekenhuis AMC. Ze lichten Yvonne en mij in over hun plannen om de zorg
voor kinderen met kanker te verbeteren. Omdat nog niet alles definitief is, kan
ik er nog niet concreet over schrijven. We hebben goede connecties met het Emma
Kinderziekenhuis AMC. Toch hoop ik dat er nog meer aanvragen van andere
ziekenhuizen gaan binnenkomen bij Stichting KanjerGuusje. We steunen alle
kinderen met kanker.