Zondag 26 augustus 2012

Vandaag weer uitslapen. Alleen niet wakker worden na een mooie droom. Wel met de gedachte dat Guusje dood is. Zoals elke ochtend. We combineren ontbijt en lunch. Koffie en geroosterd brood met kaas. De telefoon gaat. Mijn oudste zus gaat op bezoek bij mijn ouders. Ze vraagt of ik ook kom.

Ik kom niet vaak bij mijn ouders. Ze wonen zelfstandig. Een wekelijks bezoek zit er niet in. Ik hoor mensen zeggen dat het een kwestie is van prioriteiten stellen. Jarenlang kwam ik dagelijks bij mijn ouders. Toen werd Guusje ziek en zag ik mijn ouders nauwelijks meer. Zo veranderde mijn wereld bij de diagnose kanker. 

Mijn ouders zijn bijna 80. Ze wonen zelfstandig in een appartement en zijn afhankelijk van goede zorg. Ik volg weinig van het politieke rumoer op weg naar de verkiezingen. Ik hoor wel dat er partijen zijn die vinden dat kinderen meer voor hun ouders moeten zorgen. Hoe zouden wij dat moeten realiseren? Mijn zussen wonen op tachtig kilometer afstand. Mijn broer zelfs in China.

Naast het bezoek aan mijn ouders maak ik een boswandeling met onze hond en schrijf ik enkele kaartjes. Bestemd voor lotgenoten. Deze keer ook aan broers en zussen van zieke kinderen. Yvonne en ik weten dat zij vaak vergeten worden.

Tijdens de Boekenweek signeerde ik bij Selexyz-Gianotten in Breda. Daar ontmoette ik Danoesja. Ze gaf aan onder de indruk te zijn van Guusjes verhaal. Het inspireerde haar tot een handbike-tocht. Samen met haar teamgenoten van Breda naar Kaatsheuvel. Yvonne en ik wonen de finish bij. Ik ben onder de indruk. Ik praat met de deelnemers en merk hoe gedreven ze zijn. Danoesja houdt een toespraak. Ze vertelt waarom deze tocht voor haar een persoonlijk hoogtepunt is. Samen met haar team heeft ze meer dan 2000 euro ingezameld voor Stichting KanjerGuusje.

Het avondeten is op. Loes wil nog even naar de Efteling. Het park is vandaag tot 8 uur geopend. Even later loop ik samen met Yvonne en Loes in de Efteling. Het is niet druk. De wachttijd bij Joris en de Draak is slechts vijf minuten. Bij Vogelrok staat zelfs niemand te wachten.

Toch één minpuntje vanavond. Loes wil graag in de auto’s bij De Oude Tuffer. Yvonne en ik drinken koffie. Er zijn geen wachtenden. Toch komt Loes terug. Ze mag niet alleen in een auto. Was Guusje nou maar hier.

De Efteling is een fantastisch park. Zeker vanavond. In twee uur tijd bezoeken we veel attracties. Afsluiting is Aquanura. De watershow kon me tot nu toe niet bekoren. Vandaag valt me pas op hoe mooi getimed water en muziek samenvallen. Ik ben om. Aquanura is spectaculair mooi.

We lopen terug naar de auto. Een mooie zondagavond. Alleen met Loes. Ze babbelt vrolijk. Ik mis een tweede stem.