Woensdag 24 oktober 2012

De kinderen vroeg naar school. Daar houd ik van. Zeker als ik thuis werk. Onze jongens zijn het eerste lesuur vrij. Janneke de hele ochtend. Ik wil zo snel mogelijk alles opgeruimd hebben. Dan kan ik aan het werk. Zo schiet het niet op.

Op woensdagmiddag is Loes vrij. Vaak gaat ze bij een vriendin spelen. Deze middag gaat Loes eerst bij haar vriendin Maaike eten. Later worden de meisjes bij mij afgezet. De moeder van Maaike gaat werken. Ik neem de meisjes voor twee uurtjes mee naar de Efteling. Ook Maaike heeft een abonnement.

Bij de Efteling aangekomen haal ik twee abonnementen uit mijn jaszak. Eentje van papa en de ander van … mama. Oeps. Die laatste had van Loes moeten zijn. Onze jongste dochter kijkt me aan met een ‘wat ben jij dom’ blik. Ik loop naar de klantenservice. Daar kan ik toegang regelen.

Het is gezellig met Loes en Maaike. Na achtbaan en schipschommel trakteer ik op warme chocomelk. Ik heb ook zin in een portie bitterballen. Dit vinden de meiden een vreemde combinatie. Terwijl ze genieten van de bitterballen, concluderen ze dat het toch wel een lekkere combinatie is.

Loes en Maaike kunnen geen genoeg van de Efteling krijgen. Als ik zeg dat we naar huis gaan, noemen ze een verlanglijstje van attracties op. Jammer dames. Een volgende keer. Bij de uitgang van de Efteling hangen posters met ruggen van boeken. Daarop staan namen. Ook hele bekende.


Het was een mooie middag. Genieten ‘na Guusje’. Het is niet anders. Thuis vind ik een kaartje in de brievenbus. Een tekst van Youp van ’t Hek. Ik voel mooie woorden.

Nu je weg bent mag ik toch wel dromen
Ik doe net of je er nog bent
Ik zie je in gedachten binnenkomen
En er komt opeens weer leven in de tent