Omdat er in België vaak
lange files staan bij Antwerpen, vertrek ik pas later in de ochtend naar
Brussel. Ik werk bij Oracle in een team dat bestaat uit Nederlanders en Belgen.
Regelmatig komen we samen. Vandaag in het Belgische kantoor.
Ik ben net door de tunnel
bij Antwerpen, als ik een sms ontvang. Janneke stuurt mij een lang bericht
door. Ik snap er in eerste instantie niets van. Dan valt mijn oog op de zin:
‘Wil je de kamer accepteren?’ De boodschap is duidelijk. Onze oudste dochter
gaat op kamers. Ik bel haar om te feliciteren, maar ze neemt niet op. Ik
ontvang een berichtje: ‘Ik zit in college.’ Dan maar kijken of Yvonne thuis is.
Mijn vrouw neemt wel op. Zij stelt meteen een aantal bezorgde vragen. Ik zeg: ‘Weet
je nog jouw studentenkamer? Wat was je er blij mee.’ We zijn het er snel over
eens. Dit is voor Janneke fantastisch nieuws. Begin van een nieuw tijdperk.
Onze oudste dochter gaat op kamers.
Aan het einde van de middag rijd ik naar huis. Tegen de verwachting in is er nauwelijks file. Om 6 uur ben ik thuis. Iedereen zit nog aan tafel. Ik schuif snel aan voor het avondeten. Hans en Lisa zijn net als gisteravond in een felle discussie verwikkeld. Ze geven elkaar geen strobreed toe. Janneke geeft aan nog wel het een en ander nodig te hebben voor haar kamer. Ik zeg dat ik eerst de kamer wil bezichtigen. Daarna kunnen we door naar IKEA. Er is een vestiging in Eindhoven.
Halverwege de avond
ontvang ik een e-mail waarop ik zit te wachten. Een tijdje terug had ik via
Twitter contact met Hilde. Ze is chronisch ziek en bedlegerig. Ondanks haar
beperkingen positief en levenslustig. Ik vroeg aan Hilde of ze bereid was om
een aantal hoofdstukken te beoordelen van mijn luisterboek. Ze gaf aan het
graag te willen doen. Ik stuurde haar vorige week de eerste helft van het boek. Ze beloofde na het weekend te mailen. Met spanning lees ik haar reactie. Deze
is positief. Hilde geeft aan geraakt te worden door stem, emotie en ritme. Voor
haar veel herkenning. Net zoals Guusje heeft Hilde veel pijn.
De reactie van Hilde geeft
aan dat René en ik op de goede weg zijn. Morgenavond duiken we samen weer de
studio in. Ik heb deze week nog een avond gereserveerd voor het inspreken. Het
boek moet uit. Des te eerder kunnen we de luisterversie officieel uitbrengen.