Lang zal ze leven. Dat
zingen we Lisa toe. Ze ligt nog in bed. Even later zitten we met alle kinderen
in het bed van papa en mama. Lisa is het middelpunt. Ze wordt 17. We
feliciteren haar en geven cadeautjes. Het zijn juist deze momenten dat ik
duidelijk voel dat Guusje ontbreekt. Het plaatje op bed is niet compleet.
Nadat we afscheid hebben
genomen van het bezoek voor de verjaardag van Lisa, gaan we naar
ontmoetingscentrum De Werft. Daar wordt een spelletjesmiddag georganiseerd met
Sinterklaas. Er zijn activiteiten voor kinderen. Overal zijn zwarte pieten.
Alleen Loes wil naar de spelletjesmiddag. Alle andere kinderen blijven liever
thuis. Lisa laat zich overhalen om ook mee te gaan. Veel pieten weten dat onze
dochter jarig is. Ze willen haar graag zoenen. Daar zit Lisa niet altijd op te
wachten.
 |
| 'Nee, niet zoenen ...' |
Onze kinderen worden
ouder. Dit is een geleidelijk proces. Door het overlijden van Guusje lijkt het
of dit proces versneld verloopt. Guusje zou graag mee hebben gegaan naar de
spelletjesmiddag. Nu wil alleen Loes er nog naar toe. Er is een gat geslagen:
Janneke, Lisa, Hans, Anton, …, Loes. Een gat in ons gezin.
Ik kan nog altijd genieten
van onze kinderen. Een voorbeeld hiervan is een heftige discussie tussen Hans
en Lisa tijdens het avondeten. De messen worden spreekwoordelijk geslepen. Hans
vindt dat zijn zus met de massa meeloopt. Dit bestrijdt Lisa met overgave. De
gemoederen lopen hoog op. Het volume aan tafel gaat naar een hoogtepunt. Dan
grijpt Yvonne in. Ze legt beide kinderen het zwijgen op.
Na het avondeten gaan we
naar de film ‘Alles is familie’. Gelukkig hebben we kaartjes gereserveerd, want
de voorstelling is uitverkocht. Ik verwacht een ‘Alles is liefde’ deel 2, maar
deze film is anders. Vader en moeder zijn na veertig jaar huwelijk op elkaar
uitgekeken. Tegen het einde van de film wordt duidelijk dat de oorzaak hiervan
ligt in het overlijden van hun dochter. Twee jaar eerder aan kanker. Het levert
emotionele scenes op tussen de ouders onderling en tussen moeder en schoonzoon.
Het hart van moeder is op slot gegaan na de dood van haar dochter. Als ik het
zo opschrijf, lijkt het of ‘Alles is familie’ een dramatische film is. Dit is
niet het geval. Ik moet juist heel veel lachen en loop met een grote glimlach
de bioscoop uit.
Aan het eind van de avond
zit ik met Yvonne op de bank. We praten over de film. Daarin zie je hoeveel
schade een gezin kan oplopen door het wegvallen van een dochter. We praten over
ons eigen huwelijk. Zoals in de film willen Yvonne en ik niet worden, maar daar
moet je wel wat voor doen. Dat gaat niet vanzelf.
We kijken naar Hart van
Nederland. We zien hoe Marcel de marathon loopt voor zijn dochter Xena. Marcel
zou op 4 november de Marathon van New York lopen, maar deze werd afgelast. De
beelden zijn prachtig om te zien. Marcel zijn strijd. Xena de hare. Marcel finisht
vandaag. Xena op 4 december. Einde behandeling tegen leukemie. Twee jaar
onafgebroken. Meer dan een marathon.