Yvonne en ik halen onze nieuwe paspoorten op. Vandaag ga ik
naar Engeland. Enkele dagen cursus. Ik had me bij het boeken van de reis niet
gerealiseerd dat het vandaag een jaar na de uitvaart is. Het voelt niet goed om
te vertrekken. Yvonne heeft het zichtbaar moeilijk.
Onderweg naar kantoor krijg ik Elsbeth aan de lijn. Vorig
jaar gingen we samen met haar gezin varen op de Vecht. Begin oktober. Het was prachtig
weer. Achteraf gezien de laatste goede
dag voor Guusje. Elsbeth heeft me twee filmpjes gestuurd. Deze zijn gemaakt
tijdens ons tochtje over de Vecht.
Ik vertel tegen Elsbeth dat de filmpjes me dierbaar
zijn. Als ik nu naar de beelden kijk,
dan valt me op dat Guusje mager was en zich niet makkelijk voortbewoog. Elsbeth
vertelt dat ze erg van Guusje schrok, toen wij vorig jaar de auto uitstapten.
Het leek wel alsof wij als familie de ziekte van Guusje ontkende. Terwijl
Elsbeth dacht dat Guusje zo snel mogelijk moest liggen en rusten, gaven wij aan
graag een rondleiding te willen door het nieuwe huis en daarna gingen we
gezellig samen varen. En Guusje? Zij deed vrolijk mee. Hoewel zichtbaar was dat
ze het lichamelijk niet makkelijk had. Het leek wel of ook zij, volgens
Elsbeth, haar ziekte ontkende.
Op kantoor voelt het vreemd. Ik lunch met collega’s. Ondertussen
denk ik aan een jaar geleden. Toen stond ik in een volle aula van het
crematorium en sprak ons kleine blonde meisje toe. Voor de laatste keer.
Aan het einde van de middag zit ik in het vliegtuig. Ik kijk
over het donkere wolkendek. In de verte een rode gloed aan de hemel. In
gedachten praat ik tegen Guusje. Al een jaar dat ik geen glimp meer van haar
opvang. Het lijkt kort geleden. Ik pak mijn telefoon. Daarop staat de digitale
versie van het boek. Ik lees het hoofdstuk Finale. Heel rustig laat ik de
woorden tot me doordringen.
’s Avonds laat zit ik te schrijven in mijn hotelkamer. Meer
dan drie jaar geleden dat ik voor het werk op reis was. Ik zit in een grote
stoel naast het bed. Ik heb eerder het idee dat ik in het Ronald McDonald Huis
ben dan in het Crown Plaza Hotel. De weken in het ziekenhuis hebben sporen
achtergelaten. Dat is duidelijk.