Derde dag training in het Engelse Reading. Ik heb moeite om
me te concentreren. De Amerikaanse collega die presenteert zou best sneller
mogen spreken. Ik haak af. Om 4 uur is het tijd om te gaan. Met de bus naar
Heathrow. Drukte op de snelweg. Drukte op het vliegveld.
Mijn collega Wouter vergezelt me de hele week. Hij is een
rustige kerel. Op het moment dat we willen gaan eten, lopen we een andere
collega van ons bedrijf tegen het lijf. Even later zitten met drieën aan een
visschotel. Het gesprek begint bij Oracle en eindigt bij Guusje. Soms vraag ik
me wel eens af hoeveel mensen nog nooit met kanker in hun familie te maken
hebben gehad. Ik denk weinig.
Om 11 uur rijd ik het parkeerterrein bij Schiphol af. Ik bel
met Yvonne. Zoals vaak een lang gesprek. Als ik langs het kantoor van Oracle
rijd, gelegen aan de A2 bij Utrecht, besluiten we thuis verder te praten. Dit
geeft mij de kans om te bellen met Eefje. Vorig jaar werkte zij mee aan de
televisie-uitzending ‘Sta Op’. Eefje is bezig om haar verhaal op papier te
zetten. Ze heeft mij gevraagd een deel ervan te lezen. Ik ben enthousiast over
haar snelle en rauwe schrijfstijl.
Net na middernacht parkeer ik mijn auto in de Van
Beurdenstraat. Yvonne is nog wakker. Ik ben blij om haar weer te zien. Ik houd
er niet van om van huis te zijn. Nog even een blogbericht schrijven. Daarna
snel naar bed. Nu ik thuis ben, kan ik de kaars bij de urn weer uitblazen.
Vervolgens wens ik Guusje een goedenacht. Slaap lekker. Welterusten. Tot
morgen. Doei dag.