Donderdag 3 mei 2012

Vandaag werk ik in Utrecht. Het is rustig op de weg. Veel mensen hebben vakantie. Op kantoor laat ik trots de tweede druk van KanjerGuusje zien. Ik wil op tijd weer thuis zijn, maar op de terugweg kom ik helaas in de file terecht. Ik bel met verpleegkundige Marij. Aan haar reikte ik in december het eerste exemplaar uit van KanjerGuusje. Door mensen als Marij heb ik leren zien hoe belangrijk de rol van een verpleegkundige kan zijn. Dat gebeurt niet vanzelf. Daar moet je als verpleegkundige wel wat voor doen. Meer dan enkel medicijnen toedienen en verschonen.

Vandaag denk ik ook aan vorig jaar. Twee dagen voor de grote operatie. Het gesprek met de psycholoog. Hoe ga je om met zoveel onzekerheid in je hoofd? Ik leerde om niet te piekeren over zaken die ik toch niet kan beïnvloeden. Ook daarvoor geldt: geen makkelijke opgave. Je moet er wel wat voor doen. Het gaat niet vanzelf. Keihard tegen jezelf ‘STOP’ roepen, als je in je piekergedrag te ver doorschiet.

Naast de psycholoog het gesprek met de chirurg. Ik kan u niet beloven hoe uw dochter uit de operatie komt. Het zijn woorden die ik nooit vergeet. Ik besloot niet verder te denken dan 5 mei. Makkelijk gezegd. Moeilijk te doen. Toch lukte het. Ook al had ik verschillende scenario’s in mijn hoofd van de hele tumor eruit tot overlijden tijdens de operatie. Ik had echter niet dat ene scenario verwacht. De realiteit van twee dagen later. Het heeft me geleerd: morgen kan alles anders zijn. Wat je nooit verwacht kan morgen werkelijkheid worden. Tel je zegeningen van dit moment.

’s Avonds activiteiten voor de uitgeverij. Als ik boeken verkoop, heb ik een administratie nodig. Ook de site kanjerguusje.nl moet worden aangepast. Ik maak een e-mailadres aan voor bestellingen van gesigneerde exemplaren: bestel@kanjerguusje.nl.

Ik krijg vragen over de verschillen tussen de eerste en de tweede druk. Lezers hebben me geholpen. Ik heb veel e-mails ontvangen. Hierdoor heb ik meer dan zeventig wijzigingen doorgevoerd. Van kleine typfouten tot het schrappen van een complete alinea. Alle veranderingen zijn ingegeven door lezers. Tot slot besluit ik om enkele bladzijden op mijn blog te publiceren. Ook de achterkant. Daarop hebben Babette van Veen, Marianne van de Wetering, Leontine Borsato en Yvonne Hoebe mooie woorden geschreven over KanjerGuusje. Hieronder fragmenten:

… als toonbeeld van moed is Guusje een klein lichtje op de donkere weg van velen ….

Babette van Veen

… een boek met een boodschap aan de wereld …

Marianne van de Wetering, kinderoncologe

.. KanjerGuusje gaat vooral over familie, vriendschap, kracht en veel, heel veel liefde …

Leontine Borsato

… geen sensatie, maar de keiharde werkelijkheid die zich altijd bij een andere voordeur lijkt af te spelen, maar ook opeens bij je eigen huis alles op z’n kop kan zetten …

Yvonne Hoebe, journaliste