Eerst drinken we koffie.
In de Bruna ligt de tweede druk van KanjerGuusje. Mooi gepresenteerd. Zo zou
elke winkel het moeten doen. Meer verkochte exemplaren betekent meer mensen die
kennismaken met de wereld van kinderen met kanker. Meer boeken betekent ook
meer geld voor die kinderen.
Trots vertelt Frank dat
hij dit nooit had verwacht. KanjerGuusje is zijn best verkochte boek ooit. Meer
dan 750 verkochte exemplaren. Alleen in Kaatsheuvel. Voor de Bruna wordt er een
foto gemaakt en de cheque overhandigd: 1150 euro!
Weer thuis maak ik
uitnodigingen voor woensdag aanstaande. Ik blijf het moeilijk vinden. Het was
haar mooiste dag. Zoals bij elk kind de verjaardag. We gaan haar geboortedag
vieren. Ik voel mijn tranen hoog zitten. Steeds weer.
Na het avondeten krijgen
we bezoek van Lise en Charlotte. Zij hebben afgelopen zondag tijdens het
Pleinfestival een actie georganiseerd. Haarknippen voor Haardonor en voor
KanjerGuusje. Ze komen koffiedrinken en vertellen over het succes van hun
actie. Ze hebben veel geld ingezameld. Het bedrag wordt binnenkort na een
voorstelling van Tejater Spot bekend gemaakt. Lise laat mij een foto zien van
Annabel, vriendin van Guusje. Afgelopen zondag liet Annabel haar staart
afknippen. Een teken van verbondenheid met Guusje.
’s Avonds krijg ik Jan-Willem aan de telefoon. Hij is in Amsterdam geweest. Overleg gehad met het Emma Kinderatelier. De vrijwilligers zijn enthousiast over de wijze waarop wij ze willen gaan helpen. Binnenkort maak ik hierover meer bekend.
Loes is naar scouting. Ik
haal haar op bij de speeltuin. Daar kwamen we vorig jaar vaak met Guusje. In de auto op weg naar huis begint Loes over sinterklaas te praten.
Ik frons mijn wenkbrauwen. Over een maand is het zomer. Loes vertelt dat het zo
leuk was. Samen de hond uitlaten. Thuiskomen en achter de poort een grote zak
met pakjes aantreffen.
‘Toen was Guusje er ook
nog bij, papa. Dat zijn leuke herinneringen.’