Zaterdag 26 mei 2012

Ik ben vroeg wakker. Kijk op Twitter. Sluit mijn ogen. Even maar. Dat denk ik. Ik word wakker. Yvonne ligt niet meer naast me. Ik kijk naar de wekker. Het is half 11. Ik heb uitgeslapen. Ik ben de laatste die opstaat.

Het wordt weer een warme dag. Korte broek en polo aan. Een dagje uit zou mooi zijn, maar dat laat de planning niet toe. Er zal enkele uurtjes gewerkt moeten worden.

Rond lunchtijd wordt er aangebeld. Het is de postbezorger. Te veel kaarten voor de brievenbus. Bestemd voor Guusjes geboortedag. Sommige kaartjes zijn aan Guusje gericht. Ik weet dat de belangstelling in de toekomst minder wordt. Daarom geniet ik van het moment. Medeleven doet goed.

Waarschijnlijk komt het door het mooie weer. We praten over de vakantie. Yvonne heeft naar huisjes gekeken, maar daarvoor worden hoofdprijzen gevraagd. Zeker in het hoogseizoen. Kamperen is een betaalbaar alternatief. We inventariseren de voorkeuren.

We hebben vakanties doorgebracht in Nederland, ook in het hoogseizoen. Het was geen enkele keer mooi weer. Soms zelfs slecht. Ik herinner me een vakantie die we voor drie weken hadden geboekt op camping De Paal bij Bergeijk. Na enkele dagen pakten we in. Kletsnat. De vooruitzichten waren herfstachtig. We gingen rijden tot de we zon zagen. Dat was onder Barcelona.

Twee jaar geleden boekten we een huisje in Overijssel. Toen is onderstaande foto gemaakt die bij de uitvaart is getoond. Buiten in de zon liggen was er niet bij. Daarvoor was het te koud.

We hebben nog geen definitieve bestemming bepaald, maar de voorkeuren zijn duidelijk: zon, zwemmen en luieren. Het zal wel Spanje worden. Mooie herinneringen aan vakanties onder de Spaanse zon. Ik denk ook terug aan de momenten waarop Guusje in slaap viel op de operatietafel. Vooraf had ik met onze dochter afgesproken waarover ik zou vertellen. Een leuke gedachte. Een mooie herinnering. Voor Guusje was dat zwemmen in Spanje.

Als ik na het avondeten met onze hond een boswandeling maak, realiseer ik me dat er vandaag iets is veranderd. Het komt door de gesprekken over de vakantie. Sinds Guusjes overlijden kijk ik nauwelijks vooruit. Mijn planningshorizon is kort. Vandaag praten we vaak over juli en augustus. Ik denk twee maanden vooruit in de toekomst. We maken samen plannen. Dat is lang geleden. Het is prettig om samen te praten over vakantie. Het geeft me een goed gevoel.

’s Avonds gaan we naar een optreden van toneelgroep Dramarij. Onze kinderen Lisa en Hans spelen mee. Ik vind het heerlijk om ze te zien spelen. Enkele jaren geleden speelde ik ook toneel. Soms zelfs zware stukken, zoals ‘Schrijf me in het zand’ over incest. Iemand vraagt me of ik weer zin heb om te gaan spelen. Ik antwoord ontkennend. De hobby’s van vroeger. Toneel en scouting. Voorlopig nog niet. Misschien zelfs nooit meer.