Blogpauze

En toen was het tijd voor een blogpauze. Onze kinderen hebben vakantie. Yvonne ook. Ik binnenkort. Om alvast aan het idee te wennen, stop ik vanaf vandaag met mijn dagboek. Tijdelijk. Half augustus ga ik weer schrijven.

Neem de tijd om rustig het boek KanjerGuusje te lezen. Hardcover of eBook. De opbrengst is voor Stichting KanjerGuusje. We hebben al voor meer dan 40.000 euro projecten kunnen ondersteunen die de zorg voor kinderen met kanker verbeteren. Dankzij acties, donaties en verkoop van het boek. Daar gaan we graag mee door.

Hoe koop je de hardcover?
Online via Bol.com – Bruna - AKONRC - Selexyz (klik op de naam).
Een aantal webwinkels levert ook in België tegen lage verzendkosten.
Je kun het boek ook kopen in de boekwinkel. Zij kunnen een exemplaar bestellen bij het Centraal Boekhuis.

Hoe koop je het eBook?
Deze kun je downloaden via Bruna of AKO (klik op de naam). Het digitale boek is geschikt voor de eReader en voor de iPad.

Rouw gaat niet over. Ook niet tijdens de vakantie. Ik mis Guusje. Elke dag. Ik wens je een fijne zomer. Tot over een maand.





Dinsdag 10 juli 2012

Ik kom de keuken binnen. Yvonne zit samen met de kinderen aan tafel. Ze beginnen te zingen. Zo te horen is het nog vroeg. Het lijkt wel een bejaardenkoor. Ik ben jarig. Er ligt een berg cadeautjes klaar. Het uitpakken kan beginnen. Alle cadeaus hebben te maken met de zomervakantie.

Na het ontbijt ga ik nog even werken. Daarna vertrek ik samen met Yvonne, Anton en Loes naar Utrecht. Daar woont Jan-Willem. Hij is voorzitter van Stichting KanjerGuusje. Hij heeft een busje gehuurd. Er moeten spullen worden vervoerd naar het Emma Kinderziekenhuis AMC in Amsterdam.

Het Emma Kinderatelier is een mobiel atelier. De vrijwilligers trekken met een kar langs de bedden. Deze kar is oud en versleten. Op mijn verjaardag gaan Jan-Willem, Yvonne en ik een prachtig cadeau aanbieden: 2 nieuwe karren en voor 3 jaar materialen. Een gift ter waarde van 15 duizend euro. Een grote verrassing voor de vrijwilligers. Ze weten niet dat we komen.



Maandag 9 juli 2012

Iedereen slaapt. Het is vakantie. Ik ben de enige die eruit moet. Ik heb een afspraak op kantoor. Beneden zit ik alleen aan het ontbijt. Ik pak de iPad. Ik kijk bij webwinkels die boeken verkopen. De website van AKO verrast me: KanjerGuusje te koop als e-book.



Al maandenlang krijg ik de vraag of KanjerGuusje beschikbaar komt voor de e-reader. Vandaag is het dan eindelijk zover. Waarom niet eerder? Dat heeft te maken met mijn drukke agenda. Ik heb hulp gekregen bij het uitbrengen van de digitale versie. De opbrengst van het e-book komt, net als bij het gewone boek, ten goede aan Stichting KanjerGuusje.

Aan het einde van de middag ben ik weer thuis. Als ik de keuken binnenstap, kijk ik op van de grote hoeveelheid cadeautjes. Yvonne staat te strijken. Ze lacht: ‘Jij weet niks voor je verjaardag, maar wij wel.’


Zondag 8 juli 2012

Als ik wakker word, lig ik alleen in bed. Buiten regent het hard. Ik slaap uit. Gisteravond was ik doodmoe. Dat heb ik vaker de laatste tijd. Ik ben toe aan vakantie. Vandaag vieren we de 18e verjaardag van Janneke. Ook mijn verjaardag. Dat zegt Yvonne. Ik wil het niet vieren.

Yvonne vraagt of ik mijn bed uitkom. Vanmiddag komen de gasten. Yvonne heeft de schoolspullen van Anton uitgezocht. Waaronder een schrift met opstellen. Het ligt op mijn bureau. Ik sla het open en begin te lezen: ‘Een dagje ruilen met’.

… dan kan zij weer een keer iedereen zien van wie ze houdt en dan kan ze weer een keer eten en veel leuke dingen doen …

… dan heeft Guusje weer een leuke dag en dat gun ik haar heel veel …

Fragmenten uit zijn opstel. De bedoeling was dat kinderen zouden kiezen voor een beroep of een beroemdheid. Anton koos ervoor een dag te ruilen met zijn overleden zusje. Zijn verhaal is puur en raakt me.

Zaterdag 7 juli 2012

Janneke is jarig. Alleen Yvonne en ik zingen bij haar bed. Loes slaapt nog. De andere kinderen op zomerkamp. In de loop van de middag keren ze terug. Bij het scoutinggebouw is het een gezellige drukte. Alle groepen keren vandaag terug. Hoewel ik geen bestuurslid meer ben, word ik uitgenodigd voor de barbecue. Hiermee wordt het scoutingseizoen officieel afgesloten.

Onze kinderen zijn erg moe na een week kamp. Ik moet Anton wakker maken voor het avondeten. Fijn dat alle kinderen weer thuis zijn. Ik geniet van de gezellige gesprekken aan tafel. Yvonne en ik hebben voor Janneke een extra cadeautje gekocht. We zijn bang dat onze kinderen de verjaardag van hun oudste zus zijn vergeten. Dit is niet het geval. Ze hebben samen cadeautjes geregeld. Een goed teken en fijn voor Janneke: veel cadeaus.

Vrijdag 6 juli 2012

Ik krijg de vraag wat IB inhoudt. De afkorting staat voor International Baccalaureate. Het komt erop neer dat Janneke heeft bewezen Engels te beheersen op het niveau van ‘near native’. Na de zomervakantie gaat ze Industrial Design studeren aan de Technische Universiteit in Eindhoven. Een opleiding in het Engels. Als ik thuiskom, wappert de Engelse vlag.

Morgen wordt Janneke 18. Yvonne en ik hebben een verrassing voor haar geregeld. Om half 3 klinkt de bel. Yvonne en ik zijn druk en vragen Janneke de voordeur te openen. Er staat een jonge kerel op de stoep. Hij zegt haar op te komen halen voor de eerste rijles.


Donderdag 5 juli 2012

Om 9 uur stap ik het kantoor binnen van een klant in Amsterdam. Zes uur later stap ik weer in de auto. Ik had nog een afspraak, maar deze is afgebeld. De auto heeft airco. Gelukkig maar. De meter geeft de buitentemperatuur aan: 28 graden. Het is zomer in Nederland. Thuis vraagt Yvonne: hier eten of op een terras?

Samen met Yvonne en onze oudste dochter Janneke zit ik op het terras bij De Roestelberg. Het eten is niet bijzonder. De frisdrank aangelengd met water. Toch is het heerlijk om buiten te zitten. Als ik afreken, is het bewolkt.

Woensdag 4 juli 2012

Moeite om mijn bed uit te komen. Ik kijk uit naar de vakantie. Beneden is het stil. Alle kinderen zijn nog steeds op zomerkamp. Ik werk thuis. Ik heb het druk. Yvonne laat de hond uit.

’s Middags wordt Yvonne opgehaald door Esther. Zij gaan samen koken bij de groep van Loes. Ik bezoek de afsluiting van het Beverkamp. Deze kinderen zijn 5 tot 7 jaar. Onze oudste dochter Janneke is leidster van deze groep. Zo te zien een geslaagd kamp. De kinderen stralen en de leiding ook.

Dinsdag 3 juli 2012

Mijn manager organiseert vandaag een uitje voor zijn team. Overdag presentaties en een gezamenlijke activiteit. Aansluitend samen dineren. Het wordt laat. Mijn collega’s gaan daarna nog op kroegentocht. Ze overnachten in een hotel. Ik ga naar huis.

Maandag 2 juli 2012

Ik vertrek naar kantoor. Er is een ongeval waardoor ik om moet rijden. Later hoor ik op de radio dat er sprake is van een dode. Zo kan het dus ook: flits weg, einde van je leven. Niet klaar voor de dood. Maar dat was Guusje ook niet. Wanneer ben je wel klaar?

Zondag 1 juli 2012

Gisteravond was ik op. Vandaag slaap ik uit tot half 10. Rustig opstaan. Op televisie de landing van André Kuipers. Wel vreemd dat ik altijd klaag dat de kinderen ’s morgens tv kijken. Zijn ze een keer niet thuis, zit ik te ontbijten voor de beeldbuis.

’s Ochtends kleine klusjes en daarna samen met Yvonne een boswandeling maken. Een dag zonder kinderen. Veel mensen zeggen: ‘Ga iets leuks doen, samen.’ Ik vind het moeilijk. Ten eerste ben ik moe en moet ik morgen werken. Ten tweede onderneem ik leuke activiteiten graag met onze kinderen.

Zaterdag 30 juni 2012

De verbondenheid met scouting is groot. Yvonne en ik kennen elkaar van deze vereniging. Ook Yvonne ging, net als ik, meer dan 25 keer mee op zomerkamp. Onze kinderen zijn allemaal lid van scoutingvereniging Martin Luther King in Kaatsheuvel. Bij de uitvaart legde bestuurslid Annelijn symbolisch een groepsdas op Guusjes mand. Samen met deze groepsdas, roze pet, toverstok van Harry Potter, droomdekentje en lievelingsknuffels is Guusje weggevlogen.

Om 7 uur staan we bij het clubgebouw. Yvonne en ik zwaaien Lisa uit. Zij gaat samen met de Explorers naar Luxemburg. Enkele uren later vertrekken ook Hans en Anton. Samen met de Scouts richting Rotterdam. Aan het einde van de ochtend nemen we afscheid van Janneke. Zij is leidster bij de Bevers. Daarna terug naar huis. Samen met Loes. Ze wil graag een keer buiten de deur lunchen. Even later zitten we vlakbij ons huis op een terras. Bij lunchroom Het Bruisend Hart.